Van oorsprong een groot 13e eeuws weergangshuis (met zijhuis), bestaande uit drie bouwlagen en een zadeldak, bij uitzondering niet aan de Oudegracht gesitueerd. Het stond in de middeleeuwen bekend als het "Lombardenhuis".

In de 17e eeuw woonde en werkte er de schilder Roelant Saverij.

In eerste opzet had het huis geen kelder, maar wel een overwelfde achterkamer met een gewelfde gang daarnaast. De gevels werden op drie van de vier hoeken afgewerkt met trachietblokken. Bij een verbouwing in de 14e eeuw werd onder het zaalgedeelte een kelder toegevoegd en werden de vloerpeilen verhoogd, maar kwam de tweede verdieping te vervallen. In de eerste helft van de 19e eeuw werd de voorgevel gepleisterd en van een forse kroonlijst voorzien, terwijl de achtergevel werd vernieuwd in een vermoedelijk op de middeleeuwse gevel geinspireerde vorm met spitsboogvensters. Na een grote brand in 1982 werd het huis in 1987 in zijn hoofdvorm hersteld, met behoud van het volledig bewaard gebleven muurwerk en de kelders.

Het huis is van groot bouwhistorisch belang als voorbeeld in de ontwikkeling van het grote middeleeuwse stenen stadhuis, alsmede van historisch belang als "lombardenhuis" en als huis van de schilder Roelant Saverij.