Middeleeuws hoekpand van momenteel drie bouwlagen, met zadeldak loodrecht op de straat en wolfseind voor, voorgevel met kroonlijst uit het eerste kwart van de 19e eeuw en rijke winkelpui uit 1899.

Het vier vakken diepe pand is goed bewaard gebleven met uitzondering van de vernieuwde voorgevel en de zolder, die in 1883 uitgebouwd werd door verhoging van de zijmuren. Zo kwam een tweede verdieping tot stand, waarbij tevens de onderste jukken van de gebinten werden verwijderd. Op de toen overblijvende zolder (veeleer de vliering) is de bovenste helft te zien van de voorheen dubbele eiken schaargebinten met gehakte telmerken op spanten en schoren. Ook de makelaar heeft een telmerk. De kap heeft rondhouten sporen.

Het pand heeft zware, samengestelde balklagen. In de linkerzijgevel is de verankering te zien, bestaande uit zware muurankers met drie groeven dwars op de neus, terwijl ook het oog een groef heeft.

De kelder heeft een tongewelf. De drie traveeën brede voorgevel is opgezet als forse lijstgevel die met drie zolderramen reeds begin 19e eeuw de tweede verdieping suggereerde die in feite pas in 1883 in het onderste deel van de zolder ontstond. De verdiepingen worden gemarkeerd met een zeer eenvoudige cordonlijst. De bovenste lijst is op de zijgevel voortgezet en markeert de verhoging. De imposante kroonlijst wordt gedomineerd door de ver overkragende gootlijst die gedragen wordt door een reeks geprofileerde klossen. In 1899 werd de tot dan vrij gesloten pui vervangen door de huidige rijke winkelpui bestaande uit een centrale ingang met bovenlicht, geflankeerd door grote etalageramen, waaronder een bewerkte natuurstenen plint. Het gekorniste hoofdgestel dat de pui bekroond wordt gedragen door zes pilasters met basementen.

Het ondiepe achterhuis had oorspronkelijk geen verdieping.

Het pand is van bouw- en kunsthistorische waarde, als opvallend fors middeleeuws pand aan de Twijnstraat, mede van belang doordat het tezamen met Twijnstraat 48 een middeleeuwse steegingang vormt.