Een 17e eeuws huis van twee bouwlagen, een kap loodrecht op de straat en een, dichtgeworpen, kelder.

Dit pand is met uitzondering van de onderpui een vrijwel gaaf 17e eeuws huis. Aanwezig zijn nog de moer- en kinderbalklagen, de grenen sporenkap en de voor- en achtergevel.

De achtergevel is een complete 17e eeuwse tuitgevel met natuurstenen dekplaten. De kozijnen in de achtergevel zijn de oorspronkelijke, met name de twee ongeschonden kloosterkozijnen op de zolder. Op de verdieping zijn de, duidelijk herkenbare, kruiskozijnen in de 19e eeuw gewijzigd. De verbinding tussen de beganegrond en de zolder wordt gevormd door de oorspronkelijke spiltrap.

Dit pand is van belang als gaaf 17e eeuws voorbeeld van eenvoudige doch harmonische woonhuisarchitectuur.