Volgens de principes van het Nieuwe Bouwen in 1931-1932 naar ontwerp van architect G.Th.Rietveld voor A.M.F.Klep gebouwd, vrijstaand, in baksteen opgetrokken, witgepleisterd, vlakgedekt WOONHUIS met verdieping, opgebouwd uit oplopende, in hoogte en omvang verschillende, kubische bouwvolumen (dit is door latere uitbreidingen nog versterkt) en op min of meer rechthoekige plattegrond.

De hoofdmassa op rechthoekige plattegrond heeft aan de achterzijde een vijfzijdig uitspringende raampartij met tuindeuren bij de eetkamer en rechthoekig uitspringende waskeuken, aan de noordzijde een rechthoekig uitspringende, in oorsprong vlakgedekte garage (thans ontvangstruimte), waarboven in 1955 een vlakgedekte, rechtafgesloten slaapkamer is gebouwd en waartegen aan de noordzijde in 1950-1951 in twee etappes een vlakgedekte langgerekte berging annex garage, waarop een balcon met eenvoudig hek gebouwd is, en tegen de zuidgevel een uit 1960 daterende vlakgedekte en van overkragende daklijst voorziene, rechthoekige uitbouw van de zitkamer; langs de gehele achtergevel een balcon op de verdieping, dat aanvankelijk omliep over de oorspronkelijke garage en zo een overdekte open ruimte achter de garage vormde, welke gedeeltelijk met een laag muurtje in het verlengde van de achtergevel was afgesloten en thans door middel van een glasgevel met ruitindeling en deur is ingericht tot bijkeuken.

Het zuidelijk gedeelte van de hoofdmassa is op de verdieping afgesloten door een brede dakrand met fors overstek; het overige deel, dat oorspronkelijk rechtafgesloten was, heeft - door uitbreiding in 1936 en 1953 van een in 1934 gebouwd dakhuis - een volledige, door een brede daklijst afgesloten tweede verdieping gekregen met aan weerszijden een verhoogde schoorsteen; laatstgenoemd gedeelte heeft aan de voorzijde op de begane grond een rechthoekig inspringende ingangspartij met afgeschuinde bovenhoek aan de zuidzijde en een vanaf deze hoek beginnende luifel, die omloopt tot boven de deur naast de voormalige garage.

De gevels zijn voorzien van asymmetrisch aangebrachte, hoofdzakelijk liggende rechthoekige vensteropeningen van verschillende grootte en met ruiten gevat in - meer of minder t.o.v. het gevelvlak terugliggende, zowel in vierkanten als in liggende en staande rechthoeken onderverdeelde - smalle stalen ramen en "roeden".

Inwendig heeft het huis een traditionele indeling. De indeling op de begane grond is, afgezien van de uitbreiding van de zitkamer aan de zuidzijde en de verandering van de oorspronkelijke garage in een ontvangstruimte, in essentie ongewijzigd. Op de verdieping is de meest noordelijke kamer aan de voorzijde versmald ten behoeve van de gang naar de slaapkamer boven de voormalige garage en samengetrokken met de aangrenzende berging, is de meest noordelijke slaapkamer aan de achterzijde veranderd in een hal met trap naar het dakhuis en is de indeling voor het overige ongewijzigd.

Het huis is in 1976 grondig gerenoveerd.

Vanwege de algehele vormgeving van met name het exterieur en de situering is bovengenoemd woonhuis - ondanks diverse uitbreidingen en wijzigingen, het ten dele nog traditionele materiaalgebruik (baksteen) en de traditionele indeling - als representatief voorbeeld van de Nederlandse bijdrage aan het Nieuwe Bouwen uit de periode 1920-1940 van algemeen belang wegens de betekenis voor de ontwikkeling van de moderne architectuur.