Inleiding

Uit drie onderdelen bestaand complex van de H. Willibrordus met een Neo-gotische KRUISBASILIEK (1) uit 1903-1905 en een Neo-renaissancistische PASTORIE (2) uit 1906-1907 beide gebouwd naar ontwerp van Nic. Molenaar (1850-1930). Bij de kerk hoort een BEGRAAFPLAATS, omgeven door een 18de-eeuwse bakstenen MUUR met een 20ste-eeuws smeedijzeren HEK (3). De Willibrorduskerk is het middelpunt van het katholieke complex aan weerszijden van de Kerkstraat.

Omschrijving

Kerk en pastorie bevinden zich als middelpunt van het katholieke complex aan de Kerkstraat waar zij iets liggen teruggerooid. Kerk en pastorie liggen direct naast elkaar en zijn door een tussenlid met elkaar verbonden. Aan de straatzijde bevindt zich een eenvoudige tuin, omgeven door een tuin, beplant met onder andere volwassen kastanjes, naaldbomen en een treurlinde, die aan de straatzijde wordt begrensd door een hekwerk. Links naast de kerk (oost) is een eenvoudige begraafplaats aangelegd die deels omgeven is door een oude tuinmuur. Bij de begraafplaats is een beeld van de Heilige Willibrordus geplaatst. Verder springt een piëta omgeven door vier beuken het meest in het oog. De pastorie is rechts van de kerk gesitueerd (west) en is eveneens met de voorgevel naar de straat gericht.

Waardering

Het uit 1903-1907 daterend kerkelijk complex H. Willibrordus is van algemeen belang wegens de cultuurhistorische en architectuurhistorische waarde als in- en uitwendig gaaf bewaard gebleven voorbeeld van vroeg-twintigste eeuwse katholieke bouwkunst in een voor de functie en bouwtijd typerende late neo-gotische en neo-renaissance stijl.

Tevens is het complex van belang in het oeuvre van Nic. Molenaar en vanwege de stedenbouwkundige en ensemblewaarde als beeldbepalende enclave aan de kerkstraat van historisch-functioneel en visueel samenhangende complex-onderdelen.