Inleiding

Woonhuis op rechthoekig grondvlak in dwarsrichting aan rooilijn van de Roermondsestraat te Venlo. Het pand is exemplarisch voor de voorname architectuur langs de uitvalswegen van en naar het centrum van de stad. Het pand is in 1902 gebouwd in Neorenaissancestijl met enkele reminiscenties aan de Art Nouveau en wordt toegeschreven aan architect Henry Seelen.

Omschrijving

Tweelaags pand met kapverdieping en souterrain op rechthoekig grondplan onder topgevel met afgeplatte mansardekap met leien in Duitse dekking. Het pand heeft een hardstenen plint en een opstand van rode baksteen met metselwerk in halfsteensverband. Ter hoogte van de parterre wordt de gevel geleed door horizontale banden van keramische baksteen. Het pand heeft rechthoekige T-vensters onder gietijzeren, met rozetten gedecoreerde lateien; deze lateien worden weer bekroond door een hardstenen, omgekeerde ojief, welke aan weerszijden van de latei ondersteund wordt door een console. Boven deze latei met bekroning bevindt zich tenslotte een bakstenen segmentboog. De segmentbogen van de vensters op het gelijkvloers zijn gedrukt, de segmentbogen van de vensters in de topgevel zijn voorzien van natuurstenen aanzetstukken en sluitstenen en gevuld met siermetselwerk. De bovenlichten van de T-vensters hebben een roedenverdeling van 8 kleine venstertjes. De kozijnen zijn van hout en de vensters voorzien van een hardstenen onderdorpel.

De VOORGEVEL is asymmetrisch van opbouw met topgevel en iets terugliggend geveldeel. Van beneden naar boven heeft de gevel de volgende opbouw. Links beneden bevindt zich de voordeur onder kort hardstenen afdakje met daarboven een klein bovenlicht in houten kozijnen met siersmeedtraliewerk; hierboven, ter hoogte van de bovenlichten van de vensters, een tweede bovenlicht, gelijk die van de vensters. Rechts van de voordeur bevindt zich het iets uitspringende geveldeel waarbij zich op het gelijkvloers twee souterrainvensters bevinden, welke zijn voorzien van siersmeedwerk. De hardstenen plint wijkt boven deze raampjes iets naar boven en worden bekroond door twee sobere hardstenen ornamenten. Boven deze ornamenten loopt over de gehele lengte van de gevel een hardstenen sierlijst welke ter hoogte van de twee vensters die zich rechts van de deur bevinden, uitkraagt tot vensterbanken.

Boven de segmentbogen van deur en vensters bevindt zich in het vlak van de verdieping een hardstenen sierlijst met decoraties van guirlandes van vruchten, welke door middel van strikken aan elkaar verbonden zijn. In het gevelvlak van de verdieping bevinden zich drie vensters, één ter linkerzijde, en twee vensters in het iets uitspringende geveldeel. Dit geveldeel wordt in het vlak van de verdieping geaccentueerd door hardstenen ornamenten op de hoeken van dit geveldeel. De drie vensters zijn aan weerszijden voorzien van drie hardstenen ornamenten.

In de kapverdieping bevindt zich links een klein vierkant dakvenster met midden- en tussenstijl. Rechts hiervan bevindt zich de TOPGEVEL met rolwerk en frontonbekroning, welke rust op een hardstenen sierlijst met geornamenteerde zaagtanden. In het midden van de topgevel bevindt zich een venster, welke iets kleiner is dan de andere beschreven vensters en waarvan het bovenlicht slechts is onderverdeeld in vier -in plaats van acht- kleine venstertjes. Ter weerszijden van dit venster bevindt zich een diamantkop, waarvan de vier punten wijzen naar een uit de gevel stekende hardstenen bol. Ter hoogte van deze bollen zwenkt de gevel uit, daarboven zwenkt de gevel weer naar binnen. De aanzet van de in- en uitzwenken wordt bekroond met gestileerde natuurstenen pironnen. Tussen deze laatste inzwenking en de frontonbekroning, bevindt zich een hardstenen cartouche met daarin het jaartal "1902".

De ACHTERGEVEL is zeer sober en vertoont linksonder segmentboogvormige souterrainvenstertjes, waarboven zich de serre met vernieuwde vensters bevindt. Het dak van de serre vormt het balkon voor de eerste verdieping, waarop een deur met twee vleugels en twee afgeronde bovenlichten uitkomt. In het vlak van de kapverdieping bevindt zich een T-venster met afgerond bovenlicht. Schuin rechts daarvan bevindt zich halverwege de kapverdieping en de verdieping een kleiner, afgerond venster ter verlichting van het trappenhuis. Het rechterdeel van de achtergevel wordt gevormd door de tweelaagse keukenuitbouw onder plat dak met bitume. In de linkerzijgevel van de keukenuitbouw bevinden zich op het gelijkvloers twee vensters met afgerond bovenlicht, alsmede één segmentboogvormig souterrainvenstertje, en op de verdieping drie vensters. Aan de achterzijde van de uitbouw is een -later gerealiseerde- ingang weer dichtgemaakt en vervangen door een nieuw venster.

In het pand zijn nog diverse elementen uit het originele INTERIEUR aanwezig. De hal heeft nog de authentieke houten trap met rijk geornamenteerde hoofdbaluster met bokaalbekroning. Het plafond heeft eenvoudig stucwerk met -halverwege de gang- twee consoles met florale motieven. In de kamers-en-suite, rechts van de centrale gang, zijn de plafonds voorzien van een stucwerkrozet met een dubbele sierlijst en hoekornamenten in florale Art Nouveau-stijl. Ook de serre heeft (eenvoudig) Art Nouveau-stucwerk. De achterkamer heeft een marmeren schouw in Neo-Lodewijk XIV-stijl; de voorkamer heeft eveneens een marmeren schouw, maar dan in veel eenvoudigere uitvoering. De parketvloer in de achterkamer is nog origineel, die in voorkamer is vernieuwd. Suitedeuren en paneeldeuren zijn ook nog aanwezig. De kelder vertoont in de tegelvloeren van de (voormalige) douche en keuken nog sporen van de oude functie als verblijfsruimte voor het personeel.

Waardering

Het object is van algemeen belang. Het is van cultuurhistorische waarde als bijzondere uitdrukking van een culturele en sociaal-economische ontwikkeling, namelijk de stichting van woningen in het bestaande stedelijke weefsel, in het bijzonder langs uitvalswegen van en naar de stad vanaf het einde van de 19de eeuw; het is tevens van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van het woonhuis. Het object is architectuurhistorisch van belang vanwege de esthetische kwaliteiten van het architectonisch ontwerp in combinatie met enkele opmerkelijke details: de gietijzeren lateien en rijke detaillering en bewaard gebleven interieurelementen. Daarnaast heeft het object enige ensemblewaarde door de ligging aan een uitvalsweg en is het van belang vanwege de gaafheid.