Inleiding

Omstreeks 1900 in opdracht van gemeenteraadslid J.C. Kleijn als WOONHUIS gebouwd pand van het type herenhuis, met bijbehorende STOEPPALEN. Het op de hoek van de Oude Delft en de Poppesteeg staande huis is gebouwd in een typisch laat negentiende-eeuwse, aan de Neo-Hollandse Renaissance verwante, eclectische bouwstijl, naar een ontwerp uit 1898 van de Nijmeegse architect S. van Eck. Het met de voorgevel op de gracht gerichte hoekpand vormt aan de oostzijde van de Oude Delft de beëindiging van een gesloten gevelwand en maakt deel uit van het beschermde stadsgezicht van Delft.

Omschrijving

Vanuit een enigszins parallellogramvormige plattegrond, in gepleisterde en schone baksteen (kruisverband) opgetrokken, deels onderkelderd slank hoekpand met twee verdiepingen onder een met asfaltshingles gedekt afgeknot schilddak. Het achter een hardstenen stoepje met een octogonale stoeppaal aan weerszijden staande huis heeft een asymmetrische op de gracht georiënteerde voorgevel met hardstenen plint, geprofileerde cordonlijsten en gepleisterde gevelaccenten en speklagen. De gevelopeningen zijn getoogd. Het boven een hardstenen dorpel staande venster op de begane grond bevat een samengesteld raam met bewerkte monelen (stijlen) en staat tussen pilasters met kraagstukjes, waarop de consoles van een balkon staan. De vensterboog heeft een dagkant met kwartrond profiel en aanzet- en sluitstenen. De oorspronkelijke, bewerkte deur is voorzien van decoratieve raamijzers en staat onder een getoogd bovenlicht, waarvan de sluitsteen is verbonden met de cordonlijst. Deze wordt onderbroken door een rijk bewerkte erker, die rust op consoles en een dikke geprofileerde onderlijst heeft. Hierboven bestaat de erker uit een panelen-borstwering, bewerkte posten en stijlen, zijramen met kwartronde bovenhoeken, een hoger opgaand middenraam met rondboogvormig bovenraam en driedelig entablement met geprofileerde kroonlijst. Rechts van de erker staat een venster met sluit- en aanzetstenen in de vensterboog. Het erboven staande venster in de derde bouwlaag is identiek. Het ijzeren balkon voor de loggia links van het raam is een moderne versie van zijn voorganger en doet tevens dienst als zitje. De loggia heeft openslaande deuren die staan tussen een bovenlicht en schuin geplaatste zijlichten. De loggiaboog staat onder een versierde, tussen deels gecanneleerde consoles ingeklemde sierlijst met boogfries. De sierlijst maakt in feite deel uit van een opgemetselde dakkapel (Vlaamse gevel), die van elkaar worden gescheiden door een uitkragende, gekorniste en geprofileerde kroonlijst. De dakkapel bevat een rechtgesloten venster, dat staat onder een tussen kraagstukken ingeklemd ontlastingsboogje. De top is onder meer voorzien van uitkragende schouders.

De linker zijgevel is gepleisterd en wit geschilderd. De gevel is voorzien van horizontale, ingegrifte schijnvoegen en van getoogde vensters, die op verschillende niveaus in de gevel zijn geplaatst. Het middelste deel van de gevel is hoger opgaand. Het bovenste deel is enigszins uitgemetseld en staat onder een plat dak met profiellijst. Aan weerszijden bevindt zich een flauw hellend dakschild. De achtergevel is evenals de zijgevel van wit geschilderde gepleisterde baksteen met ingegrifte horizontale lijnen. Er staat een moderne serre onder aan de gevel, die verder een vrijwel symmetrische indeling heeft met een getoogde gevelopening in elke bouwlaag.

Het interieur is voor een deel in de oorspronkelijke staat bewaard gebleven. De entree wordt gevormd door een portaal met marmeren vloer en plinten en een plafond met stucdecoratie. Ook in de gang een vloer en plinten van marmer en een stucplafond. De deuren aan de gang zijn paneeldeuren, die ook op de beide verdiepingen zijn te vinden. De voorkamer is voorzien van een stucplafond en vouwblinden aan weerszijden van het venster. Het venster van de achterkamer met serre bevat eveneens een stucplafond. De trap naar de verdiepingen is een meerdelige steektrap met tussenbordessen, gesneden trappalen, hangende houten knoppen onder aan de bordessen en overloop en een trapbalustrade van geprofileerde handlijsten op gietijzeren spijlen. Het meest opvallend op de eerste verdieping is de brede, fraai in- en uitzwenkende erkeromlijsting en het stucplafond met stucreliëfs en profiellijst in de voorkamer. Op de tweede verdieping is ook één vertrek voorzien van een versierd stucplafond, wat ook het geval is in een ingebouwde kamer onder de kap.

Waardering

Het woonhuis, met stoeppalen, is van algemeen belang vanwege de cultuurhistorische, de architectuurhistorische en de stedenbouwkundige waarde.

Het huis heeft cultuurhistorische waarde als een goed voorbeeld van woonhuisarchitectuur met een representatief karakter voor de gegoede burgerij. Het huis heeft architectuurhistorische waarde als een bijzonder voorbeeld van een laat negentiende-eeuwse bouwstijl en vanwege de detaillering.

Het huis heeft ensemblewaarde en stedenbouwkundige waarde vanwege de bijzondere situering als een beeldbepalend onderdeel van een gesloten gevelwand aan een gracht in het beschermde stadsgezicht van Delft.

Het huis is tevens van belang vanwege de grote mate van herkenbaarheid en gaafheid van het exterieur en belangrijke delen van het interieur.