Inleiding

Omstreeks 1875 gebouwd WOONHUIS met ZIJVLEUGEL. Deze zijvleugel zonder eigen ingang is toegankelijk via het woonhuis. Het pand heeft een voorgevel van het type lijstgevel, die de stilistische kenmerken heeft van het voor de bouwtijd gangbare Eclecticisme, met invloeden van het Neo-Classicisme. Bijzonder in het pand is het gave interieur op de begane grond, waarin onder meer plafond- en paneelschilderingen van de schilder N.A. Fabri uit 1888 bewaard zijn gebleven. De Art Nouveau glas-in-loodramen in de serre zijn van omstreeks 1905. Het momenteel als koffiehuis met bovenwoning in gebruik zijnde pand maakt deel uit van een gesloten, voornamelijk negentiende-eeuwse gevelwand.

Omschrijving

Het met de voorgevel op de spoorbaan gerichte, onder een met kruispannen gedekt schilddak staande pand is inwendig verheeld met het herenhuis waar het oorspronkelijk bij hoort. De entree bevindt zich in de lage parterre van dit drielaagse woonhuis, terwijl de even hoge zijvleugel links ervan twee hoge bouwlagen heeft. De boven een hardstenen plint staande, symmetrische voorgevel is slechts twee vensterassen breed. De gevel is op de parterre geheel gepleisterd en voorzien van liggende schijnvoegen. De door een zeer smalle penant van elkaar gescheiden, rechtgesloten vensters met tweeruits schuiframen, die staan binnen geprofileerde kozijnen met een houten kroonlijstje en tussen vlakke lisenen, die worden doorgetrokken over de verdieping en de hoeken accentueren. Tussen beide bouwlagen ligt een brede, geprofileerde cordonlijst met verkroppingen ter plaatse van de lisenen en een uitkragend kroonlijstje. De verdieping is opgetrokken in schone baksteen, die wordt verlevendigd door speklagen. De twee rechtgesloten vensters staan onder hanekammen met geprofileerde sluit- en aanzetstenen en tussen lisenen. De gevel wordt beëindigd door een entablement, die vergelijkbaar is met de cordonlijst en ook is verkropt ter plaatse van de lisenen. Cordonlijst en entablement zijn doorgetrokken over de linker zijgevel, die op de parterre eveneens is voorzien van liggende schijnvoegen in de pleisterlaag. De achtergevel is geheel gepleisterd. De over de gehele breedte van de achtegevel staande houten serre is voorzien van hoekpilasters en een geprofileerde kroonlijst. De getoogde bovenramen zijn ingevuld met glas-in-lood.

De entree in nr.25 bestaat uit een ingangsportaal met in het getoogde raam van de tochtdeur een Art Nouveau versiering van geëtst glas. De gang achter deze deur heeft deels een marmeren lambrizering. De gang leidt linksom naar de voormalige kamers-en-suite, die nog zeer waardevolle negentiende-eeuwse onderdelen bevat, welke in de oorspronkelijke kleuren bewaard zijn gebleven.

De kamers-en-suite worden in gescheiden door een tussenwand met tussen profiellijsten staande paneel-schuifdeuren. In de voorkamer is in 1969 het beschilderd stucplafond naar beneden gekomen. Een gietijzeren bevestigingselement voor een hanglamp is nog wel aanwezig. Verder is het vertrek in de oorspronkelijke staat bewaard gebleven. De wanden zijn voorzien van een lambrizering met panelen die zijn versierd met geschilderde motieven en goudkleurig lijstwerk in Rococostijl. De lambrizeringen zijn afgewerkt met een brede profiellijst. De wanden worden beëindigd door een uitkragende stuclijst met schelpmotieven in de hoeken en een eierlijst en een fries van florale motieven onder een onversierde koof. De schouw in deze ruimte bestaat uit een eenvoudige schouwmantel van wit marmer met gecanneleerde, ecru-kleurige consoles en een boezem met een spiegel in een rijk versierde omlijsting met gebeeldhouwd kopje in de bovensluiting. De in een geprofileerde omlijsting staande gangdeur is eveneens voorzien van uitbundig versierd lijstwerk, geschilderde bloemenguirlandes, een medaillon met een portretbuste en geschilderde rococomotieven, vergelijkbaar met die van de lambrizering. Links van het linker en rechts van het rechter venster bevindt zich een ingebouwde muurkast met paneeldeuren, waarachter vouwblinden. De wanden aan weerszijden van de schuifdeuren zijn gedeeltelijk opengewerkt, zodat als de schuifdeuren in de wand zijn geschoven, de door N.A. Fabri vervaardigde schilderingen met romantisch-landschappelijk tafrelen de openingen vullen. De nog rijker versierde achterkamer is minder helder, mede door het veelvuldig gebruik van donker hout. Het plafond is door met bladmotieven versierde gipsen imitatiebalken en lijsten verdeeld in compartimenten, waarin in totaal dertien schilderingen zijn aangebracht. De schilderingen in de hoekcompartimenten bevatten symbolische verbeeldingen van de vier jaargetijden. De overige zijn onder meer gevuld met florale motieven, kinderen, medaillons met portretten. De wanden zijn voorzien van in reliëf uitgevoerde Renaissance motieven, versierde paneellambrizeringen en een uitkragende lijst, zoals die in de voorkamer, onder de hier wel beschilderde koven. In de kamer staat ook een schouw met een schouwmantel van zwart marmer met overhoekse consoles en een boezem met een spiegel binnen een rijk versierde lijst. De schuifdeuren zijn aan deze kant paneeldeuren met geprofileerd lijstwerk, snijwerk in reliëf en geschilderde decoraties. De schuifdeuren staan hier onder een houten hoofdgestel met snijwerk en een gebogen, gebroken fronton met daarbinnen een medaillon met een geschilderd vrouwenportret. De schuifdeuren naar de serre staan onder een reeks van getoogde bovenlichten met kleurrijke glas-in-lood in Art Nouveau stijl.

Waardering

Het woonhuis is van algemeen belang vanwege de cultuurhistorische, de architectuurhistorische en de stedenbouwkundige waarde.

Het huis heeft cultuurhistorische waarde als een bijzonder voorbeeld van woonhuisarchitectuur met een representatief karakter ten behoeve van de gegoede burgerij.

Het huis heeft architectuurhistorische waarde als een uitdrukking van een bouwstijl, die karakteristiek was voor de bouwtijd. De architectuurhistorische waarde ligt echter vooral in het interieur, waarin zeer bijzondere onderdelen bewaard zijn gebleven.

Het huis heeft ensemblewaarde en stedenbouwkundige waarde vanwege de situering als een bijzonder onderdeel van een gesloten, negentiende-eeuwse gevelwand. Het huis is tevens van belang vanwege de grote mate van gaafheid van het exterieur en het interieur.