Inleiding

Rechterhelft van twee geschakelde herenhuizen uit 1887-1890, gebouwd door architect J.J. van Nieukerken in neo-renaissance stijl en genaamd Villa Primavera.

Omschrijving

Herenhuis op onregelmatige plattegrond, bestaande uit twee bouwlagen onder een met pannen gedekt afgeknot schilddak, drie vensterassen breed. De bakstenen gevels bezitten de voor de neo-renaissance kenmerkende rijk bewerkte topgevels, sierbanden, geblokte ontlastingsbogen, met siertegels gedecoreerde boogtrommels en sierankers.

De ingang is in een uitbouw onder een lessenaarsdak tegen de linkeras van de voorgevel gesitueerd. De ingang bestaat uit een dubbele paneeldeur met gietijzeren roosters, onder een houten luifel op consoles. Boven de luifel bevindt zich een driedelig bovenlicht. Het dak boven deze as bevat een dakkapel onder een lessenaarsdak. Tegen de rechteras is een houten erker geplaatst. Op het balkon hierboven komen stolpramen uit met glas-in-lood. De as wordt beëindigd door een topgevel, waarin een vierlicht venster.

De rechteras van de zijgevel is als risaliet behandeld, bekroond door een trapgevel. Tegen het risaliet is een bakstenen erker aangebouwd, waarboven een balkon. Links van het risaliet bevinden zich twee gevelstenen, voorzien van rijk beeldhouwwerk, waarin opgenomen de opschriften Villa en Primavera.

Daartussen is een uitgemetselde schoorsteen, rustend op een uitkraging. Onder de kroonlijst is een bakstenen tandlijstje. Het dak bevat een kleine dakkapel met zinken kap met piron. De achtergevel aan de Kerkhoflaan bezit tegen de rechteras een uitbouw onder een lessenaarsdak. Links van de uitbouw is een houten aanbouwtje. Onder de kroonlijst is een soortgelijk bakstenen tandlijstje als bij de zijgevel.

Het dak bevat aan deze kant een gemetselde schoorsteen en een kleine dakkapel met leien kap.

De tuin wordt van de straat gescheiden door een smeedijzeren hek (voor het grootste gedeelte niet meer aanwezig) op gemetselde voet en natuurstenen dekplaat.

Waardering

Herenhuis van architectuurhistorisch belang als representatief voorbeeld van neo-renaissance woonhuisarchitectuur. Hoofdvorm,materiaalgebruik en detaillering zijn gaaf bewaard. Als onderdeel van een serie neo-renaissance panden in het door de architect W.B. van Liefland ontworpen en in 1888 aangelegde Prinsevinkenpark, heeft het pand tevens ensemblewaarde. Een toegevoegde waarde vormt de beeldbepalende situering op de hoek Prinsevinkenpark en Kerkhoflaan.