Inleiding

POSTKANTOOR met ingebouwde DIENSTWONING gebouwd in de periode 1901-1903 door rijksbouwmeester C.H. Peters. Het postkantoor dat is opgetrokken in de zogenaamde "postkantorengotiek" is een variant op het standaardtype dat Peters in verschillende plaatsen in het land bouwde: dit postkantoor heeft een middenrisaliet. Het pand is in 1983 uitgebreid aan de achterzijde en kreeg een vrijstaande rijwielberging. In de linker zijgevel van het postkantoor zijn in 1983 ook een aantal nieuwe vensters geplaatst. In 1990 is het pand aan de voorzijde voorzien van een invalidenopgang en is het interieur aangepast aan de eisen des tijds.

Ondanks de wijzigingen is het aanzicht van het postkantoor als geheel nauwelijks aangetast.

Het pand is beeldbepalend gelegen aan het gedempte Beneden Oosterdiep.

Omschrijving

Twee bouwlagen hoog POSTKANTOOR met DIENSTWONING opgetrokken in een roodbruine baksteen op een iets uitspringend trasraam van donkere klinkers afgezet met een natuurstenen band. Het samengestelde wolfdak, gedekt met een zwarte Friese golfpan, heeft een goot op klossen en twee gemetselde schoorstenen op de nok. De gevels worden verlevendigd door natuurstenen gevelbanden en sierankers. De topgevels hebben windveren met rozetbeëindiging.

De voorgevel heeft op de begane grond zeven T-vensters met drieruits bovenlicht onder een segmentboog met natuurstenen sluit- en aanzetstenen en een boogtrommel met metselmozaïek in gele en rode steen; twee getoogde houten deuren met kijkgat met smeedwerk onder een segmentboog met natuurstenen sluit- en aanzetstenen. De deur rechts in de voorgevel heeft een natuurstenen stoep, en een drieruits bovenlicht met segmentboog en verdiepte boogtrommel met metselmozaïek in gele en rode steen en natuurstenen onderdorpel. De deur links in de voorgevel heeft een invalidenopgang (niet origineel) en een bovenlicht in de vorm van een drielichtvenster (segmentboog) onder een segmentboog met natuurstenen sluit- en aanzetstenen.

Op de verdieping negen T-vensters met drieruits bovenlicht onder een dubbele segmentboog met natuurstenen sluit- en aanzetstenen en een boogtrommel met metselmozaïek. In de topgevel van het middenrisaliet een H-venster tussen twee smalle H-vensters, alle onder een segmentboog met boogtrommel; aan weerszijden twee in lengte opklimmende, blinde segmentboogvensters. Alle vensters in de topgevel worden samengevat door één natuurstenen onderdorpel. In het dakvlak aan de voorzijde vier dakkapellen bekleed met leien onder een aangekapt schilddakje met leien en piron, waarin een venster.

De noordoostgevel heeft een natuurstenen cordonlijst; zowel op de begane grond als op de verdieping, twee smalle vensters met bovenlicht (deels tweeruits) en een segmentboog en boogtrommel; in de topgevel een (later dichtgezet) venster tussen twee smalle H-vensters, alle onder een segmentboog met boogtrommel; aan weerszijden twee in lengte opklimmende, blinde segmentboogvensters.

De zuidwestgevel heeft in de topgevel een identieke vensterpartij als in de noordoostgevel; op de verdieping een smal venster met tweeruits bovenlicht, segmentboog en boogtrommel; op de begane grond twee vensters (niet origineel).

In de achtergevel op de verdieping twee vernieuwde deuren met bovenlicht, een vernieuwde deur tussen boven- en zijlichten, en een openslaand venster met bovenlicht, alle onder een strek.

De achtergevel (noordwest) heeft een twee bouwlagen hoge platte aanbouw, met in het midden een risaliet onder een steekkap met wolfeind en terugspringende aankapping links ervan. De aanbouw is van ondergeschikt belang omdat de venster- en deurindeling deels is gewijzigd tijdens de uitbreiding in 1983.

Het INTERIEUR is grotendeels gewijzigd.

Waardering

Postkantoor met ingebouwde dienstwoning van algemeen belang vanwege cultuurhistorische en architectuurhistorische waarde

- als voorbeeld van een postkantoor uit 1903 in postkantorengotiek

- als goede representant van het oeuvre van rijksbouwmeester C.H. Peters in de provincie Groningen

- als voorbeeld van een Peters' postkantoor met middenrisaliet

- vanwege de opvallende detaillering en het materiaalgebruik

- vanwege de redelijke mate van gaafheid van het exterieur

- vanwege de beeldbepalende ligging aan het gedempte Beneden Oosterdiep