KOORKERK. De oude kloosterkerk, ontstaan plm 1300 door vervanging van de romaanse XIII kerk, die gelegen heeft binnen de omtrek van de huidige en waarvan nog enkele resten in het bestaande gebouw zijn opgenomen. Eenbeukige, vroeg-gotische kerk, van zes traveeën met gemetselde netgewelven, aan de oostzijde afgesloten door een 5/10 koorsluiting met stergewelf. In 1597 voor de Protestantse godsdienstoefening in gebruik genomen. Verwoest in 1940, zij het in mindere mate dan de Nieuwe Kerk, dank zij de stenen gewelven. Gerestaureerd 1942-1952. Inwendig: In een gemetselde nis in de zuidmuur restant van het oorspronkelijk door Floris V opgerichte en in 1926 herplaatste grafmonument voor Rooms Koning Willem II. De zeer geschonden zerk stelt een ridder in wapenrusting voor, met links het wapenschild van Holland. In het midden van het koor geplaatst een preekstoel uit 1621, afkomstig van de Zuiderkerk te Amsterdam: op hardstenen voet een vrijstaande achtkante kuip, overhuifd door een zwaar klankbord. Orgelkas afkomstig uit Nicolaikerk te Utrecht, laat 15e en 16e eeuw. Een oxaal scheidt de twee meest westelijk traveeen van de koorkerk van de overige ruimte.