In 1882 bij de R.K. Kerk H. Johannes de Doper (1875-'76, A. Tepe; reeds beschermd, onder nummer 39002) in neo-Renaissance-trant gebouwde PASTORIE, door middel van een tussenlid met de kerk verbonden.

De pastorie is op T-vormige grondslag opgetrokken in baksteen. Alle gevels zijn voorzien van zesruitsschuifvensters met rondboognissen, gevuld met siermetselwerk, en van sierankers, tandfriezen en gemetselde ruitvormige motieven.

Het twee bouwlagen en een kapverdieping tellende voorhuis is gebouwd onder dwars leien zadeldak tussen trapgevels met ezelsrugafdekkingen en in de toppen een spitsboogvormige boognis. De voorgevel bevat een middenrisaliet, dat de hoofdingang met stoep bevat en door een soortgelijke trapgevel wordt bekroond.

De achterbouw telt een bouwlaag en een kapverdieping onder een hoog, leien wolfdak met dakkapellen.

Karakteristieke laat-19e-eeuwse pastorie met kenmerkende neo-Renaissance-stijl, vermengd met enkele spitsboogvormen, van belang als onderdeel bij de neogotische kerk H. Johannes de Doper.