Sacristie.

Tegen de zuidkant van het koor van de St. Gertrudis (apart monumentnummer 39458) aangebouwde, 16e-eeuwse sacristie. Het gebouw deed in de 17e eeuw dienst als Latijnse school en werd in de jaren 1946 tot 1951 op grond van de aangetroffen bouwsporen naar de toen heersende opvattingen (terug)gerestaureerd.

Rechthoekig gebouw met verdieping, opgetrokken uit rode en gele baksteen van groot formaat en gedekt door een met blauwe pannen belegd zadeldak met brede goot en aardig geprofileerde schoorsteen tegen gothische puntgevel met spaarvelden. In de rechterzijgevel twee rijen van vier bakstenen kruiskozijnen met luiken; in de kopgevel twee gekoppelde kruiskozijnen met luiken; in de linkerzijgevel op de beganegrond een deur met geprofileerd kalf en een kruiskozijn met luiken en op de verdieping twee dito kruiskozijnen.

Inwendig zijn nog van belang de balklaag met moer- en kinderbinten en een eenvoudig geprofileerde zandstenen schouw.

16e-eeuwse sacristie van algemeen architectuur- en cultuurhistorisch belang wegens:

- ouderdom,
- het typisch Friese materiaalgebruik,
- de vroegere functies van sacristie en Latijnse school,
- de restauratie-opvattingen van de jaren veertig-vijftig die in het gebouw worden weerspiegeld.