Twaalf in de dertiger jaren van de twintigste eeuw gebouwde kazematten ter verdediging van het riviervak in de Maas, waarvan negen kazematten zijn gelegen op of nabij de Groenendijk ongd.(de nrs. 103B, 104S, 105B, 106S, 107S, 108S, 110S, 112S en 113S), een kazemat zich bevindt nabij Everdineweerd 25 (nr. 115S) en de overige twee kazematten (de nrs. 118S en 119S) zijn gebouwd nabij Lange Oijen 14. Alle zijn gesitueerd op of tegen de westelijke rivierdijk, respectievelijk in de uiterwaard.

Gewapend betonnen kazematten van een verdieping met meerdere schietgaten van het flankerende type (de nrs. 103B en 105B), dan wel van het type Stekelvarken (de nrs. 104S, 106S, 107S, 108S, 110S, 112S, 113S, 115S, 118S en 119S).

Op 10 mei 1940 vonden bij deze kazematten hevige gevechten plaats, waarbij velen sneuvelden.

De twaalf kazematten te Cuijk en Sint Agatha vormen een betrekkelijk klein resterend onderdeel van de kazematverdediging langs de lange Maaslinie van Maastricht tot het Maas-Waalkanaal. Dit onderdeel heeft een belangrijke rol gespeeld bij de oorlogshandelingen in de meidagen van 1940.

De twaalf kazematten zijn door de betekenis voor de Nederlandse krijgsgeschiedenis, door hun situering en samenhang, hun relatieve zeldzaamheid als ook door de aldaar geleverde verdedigingsinspanning, van grote cultuurhistorische waarde.