Huis te Maarn, Maarn
Omschrijving complexonderdeel 6
TUINBANK in neo Lodewijk XIV-stijl, gelegen achter de Bentheimer put (complexonderdeel 5), op het einde van een zichtas achter het huis. De rug- en armleuningen van de bank zijn bewerkt met voluten en bladmotieven met loofwerk. In het midden heeft de rugleuning de vorm van een fruitbokaal.
Van deze bank zijn afgietsels gemaakt die elders in de tuin staan opgesteld. Deze banken vallen buiten de bescherming.
Waardering complexonderdeel 6
De bank is van architectuurhistorische waarde vanwege de stijl en detaillering, en tevens van ensemblewaarde als onderdeel van het complex en vanwege de plaatsing aan het einde van de zichtas achter het huis.
Monumenten.nl maakt u wegwijs in monumentenland
Alles over monumenten onder één dak.
Een monument kopen, onderhouden of verduurzamen? Hier vindt u alle informatie, inspiratie en praktische tips.
Locatie
Inleiding
De buitenplaats Het huis te Maarn is een vroeg twintigste eeuwse buitenplaats. Het neo classicistische herenhuis en koetshuis zijn gebouwd in 1915 naar ontwerp van architect Jan Stuyt. De tuinaanleg was reeds in 1907 gereed. In die tijd stond op het terrein alleen een theekoepel ter plaatse van het huidige huis.
De stichter van het Huis te Maarn was W.B. Blijdenstein, die getrouwd was met mevrouw A.G. van Heek. Jan Stuyt was als architect van het huis op de hoogte van de ontwikkelingen in Amerika. Het ontwerp van Stuyt doet qua verschijningsvorm denken aan The White House in Washington. De tuin van het huis werd ontworpen door P.H. Wattez. De tuinaanleg bestaat uit een symmetrisch opgezette parkaanleg, die zich achter en voor het huis uitstrekt. Bij de plaatsing van het huis, de aanleg van de tuin, coulissen en wegen, is gebruik gemaakt van de ligging tegen de helling van de Utrechtse Heuvelrug, zodat men vanuit het hoger gelegen huis een uitzicht heeft over de tuin en de lager gelegen gronden.
Omschrijving
De BUITENPLAATS `HET HUIS TE MAARN' is gelegen aan de Amersfoortseweg, maar heeft ook een toegang aan de Maarnse Grindweg. De meest statige toegang is de laatste. Vanaf deze zijde heeft men van veraf reeds zicht op de noordgevel van het huis aan de tuinzijde.
De bescherming van de buitenplaats omvat het op de kaart aangegeven gebied. Binnen de aangegeven omgrenzing komen de volgende onderdelen in aanmerking voor rijksbescherming:
1. landhuis
2. dienstgebouw
3. park- en tuinaanleg
4. Tennisbaan en tennishuisje
5. waterput (Bentheimer put)
6. Tuinnbank
7. Tuinornament (vogeldrinkbak)
8. tuinormanent (zonnewijzer)
9. tuinornamenten (leeuwen op sokkels)
Waardering
De buitenplaats `Het huis te Maarn' is van cultuurhistorische waarde vanwege de ontstaansgeschiedenis en als voorbeeld van een jongere buitenplaats op de rand van de Utrechtse Heuvelrug; het is van architectuurhistorische waarde vanwege de gaaf bewaarde aanleg van de verschillende onderdelen en de plaats in het oeuvre van de architecten. Tenslotte is het complex van ensemblewaarde vanwege de ligging aan de noordflank van de Utrechtse Heuvelrug.
Eigenschappen
Functie | Hoofdcategorie | Subcategorie | Functietype | Is hoofdfunctie |
---|---|---|---|---|
Tuinbank | Kastelen, landhuizen en parken | Tuin, park en plantsoen | oorspronkelijke functie | Ja |
Straat | Getal | Achtervoegsel | Postcode | Plaats | Locatie | Situatie | Is hoofdadres |
---|---|---|---|---|---|---|---|
– | – | – | – | Maarn | in as achter het landhuis | – | Ja |
Kadastraal perceel | Kadastrale sectie | Kadastraal object | Appartement | Kadastrale gemeente |
---|---|---|---|---|
– | A | 1699 | – | Maarn |
Start | Eind | Notitie | Beschrijving |
---|---|---|---|
1910 | 1920 | – | vervaardiging |