Inleiding

Het pand maakt onderdeel uit van het ensemble gebouwen van de oude dorpskern van het voormalige dorp Sloterdijk in het bijzonder van de N-H Petruskerk met kerkhof en de daarbij behorende gebouwen te weten de pastorie en de consistoriekamer. Het pand is oorspronkelijk gebouwd als kosters- en doodgraverswoning. Dit geheel wordt omsloten door een keermuur waarop een hek. De eerste archiefgegevens betreffende het pand dateren van 1831. Aangenomen kan worden dat het pand uit begin 19de eeuw dateert. De functie van doodgraverswoning komt tot uiting in de situering t.o.v. het kerkhof, dat d.m.v. de deur in de westgevel direct toegankelijk is. Het achterliggende vertrek werd dan ook, behalve als woonruimte ook benut als rouwkamer. Het pand is in de jaren 1990 volledig gerestaureerd en geschikt gemaakt voor hedendaagse bewoning.

Omschrijving

Voormalige doodgravers/kosterswoning daterend uit het eerste kwart van de 19de eeuw direct gelegen aan het kerkhof ten zuiden van de Petruskerk. Het pand is deels in hout opgetrokken op een rechthoekige plattegrond en heeft één bouwlaag onder een hoog met pannen gedekt zadeldak tussen topgevels. Halverwege de nok staat een stenen schoorsteen, die verband houdt met de enige stenen tussenmuur/ brandmuur van het huis. Onder beide delen van het gebouw ligt een kleine kelder. De westelijke topgevel grenst direct aan het kerkhof. De gevel is gepleisterd en van schijnvoegen voorzien, centraal een nog originele paneeldeur met bovenlicht geflankeerd door achtruits schuiframen met licht getoogde bovenzijde In de top een roedeverdeeld stolpraam en kleine sierankers. Een tweede deur bevindt zich in de niet symmetrisch ingedeelde zuidgevel, waarin zich behalve de deur ook nog vijf vensters bevinden, respectievelijk twee zestienruitsschuiframen, twee twaalfruits schuiframen en naast de deur nog een zestienruits schuifraam. Deze gevel is in hout uitgevoerd met een horizontale beplanking. Deze is bij de restauratie vernieuwd. De oostelijke topgevel is eveneens gepleisterd en heeft slechts twee kleine vensters, waarvan dat op de begane grond nog origineel is. Ook hier kleine sierankers. De gepleisterde noordgevel heeft een indeling met twee deuren en drie vensters, een twaalfruits en twee zestienruits schuiframen. Inwendig is de enkelvoudige balkaag met een kwartrond bolprofiel, de stenen brandmuur met ravelingen en aan de achterzijde met het rookkanaal en een tweetal trapravelingen nog aanwezig. Overigens is de indeling en afwerking van het interieur vernieuwd bij de restauratie.

Waardering

De voormalige kosters- doodgraverswoning is van algemeen belang vanwege de architectuur- en cultuurhistorische waarden, vanwege haar historisch-functionele relatie met de N.H. kerk en het kerkhof en als voorbeeld van bouwen in traditioneel-ambachtelijke trant. Uitwendig visueel gaaf met materiele vernieuwingen bij restauratie. Inwendig enkele onderdelen behouden. De woning heeft ensemble waarde in relatie tot de oude dorpskern van Sloterdijk in het algemeen en tot de N.H. kerk en kerkhof in het bijzonder.