Omschrijving

In een landschappelijke park gelegen LANDHUIS uit 1887 in neorenaissance stijl van twee bouwlagen onder een afgeplat schilddak, waarop oeil-de-boeufvormige dakkapellen zijn gezet. De dakschilden zijn met schubvormige leien gedekt, waarop een koperen, licht hellend roevendak rust. Het gebouw bestaat uit een L-vormig hoofdvolume, waar tegen de zijgevels sober uitgevoerde bouwvolumes van twee bouwlagen onder voornamelijk platte daken zijn gerealiseerd. Alle gevels zijn in rode baksteen opgetrokken. De vensters zijn in de meeste gevallen voorzien van schuiframen. Het hoofdvolume heeft een symmetrisch ingedeelde noord- of voorgevel van zeven vensterassen breed. De gevel is verfraaid met vlakke gecementeerde hoeklisenen, met diamantkoppen versierde natuurstenen casementen, geprofileerde lijsten, vensteromlijstingen en sluitstenen. De gevel wordt afgesloten door middel van een uitkragende kroonlijst op klossen.

De drie middelste vensterassen springen trapsgewijs naar voren. In het middenrisaliet bevindt zich de hoofdingang in een natuurstenen omlijsting. De hoofdingang bestaat uit een dubbele deur met een rondboogvormig bovenlicht en zijlichten. Aan weerszijden van het bovenlicht is een geometrische vlakversiering uitgespaard. Boven de ingang bevindt zich een balkon met smeedijzeren hekwerk op drie versierde consoles. Boven de dubbele balkondeur is een geprofileerde kroonlijst op consoles aangebracht. Het risaliet wordt bekroond door een in natuursteen uitgevoerd opzetstuk met twee gekoppelde rondboogvensters en een segmentvormig fronton, waarop een bolvormige, natuurstenen piron is gezet. Aan weerszijden van de dakkapel, op de uiteinden van het risaliet staat een sierbokaal.

Aan weerszijden van de ingang bevindt zich een venster, waarboven een oeil de boeuf in een natuurstenen omlijsting. De iets teruggelegen aanbouwen aan weerszijden van het hoofdvolume zijn sober uitgevoerd. De gevel van de aanbouw rechts is blind. De zuidgevel heeft een asymmetrische hoofdopzet van twee hoekrisalieten en een teruggelegen middenpartij, waarvoor een later toegevoegde glazen serre onder zinken lessenaarsdak is geplaatst. De gevel is in de eerste bouwlaag voorzien van bepleisterde horizontale banden. Het linker risaliet is in 1887 gerealiseerd en is drie vensterassen breed. Het balkon voor de drie assen in de tweede bouwlaag rust op consoles. Het balkon heeft een hek bestaande uit houten pijlers, waartussen smeedijzeren hekken met krulwerk zijn gezet. Het rechter risaliet, dat met een smal tussenlid verbonden is met het hoofdvolume, heeft twee vensterassen en wordt gedekt door een laag zinken tentdak.

De teruggelegen gevel telt vier vensterassen, waarvoor in de eerste bouwlaag een serre onder glazen lessenaarsdak is gezet. Voor de twee rechter assen in de tweede bouwlaag bevindt zich een balkon conform het hierboven beschreven balkon. Het hek is een kunststoffen afgietsel.

Geheel links bevindt zich de sober uitgevoerde aanbouw, eveneens stammend uit 1887. Deze bestaat uit drie tegen elkaar gebouwde volumes van één en twee bouwlagen. De uitbreiding was bestemd voor de functionele ruimten zoals de keuken, waskeuken, een dessertkamer, een voorraadkelder en een knechtskamer. De zuidgevel is op een drietal vensteropeningen na, waaronder een achteringang voor het personeel, blind. De westgevel heeft links twee vensterassen met op de rechteras een ingang. Rechts van deze deur springt de gevel naar voren. De voorsprong heeft één vensteras en sluit aan op een derde bouwvolume van één bouwlaag. De oostgevel bestaat uit een tweetal uitbreidingen. Als eerste is tegen het hoofdvolume een smal bouwdeel gezet, waarin de trap naar de brandkelder zich bevindt. Deze sluit aan op het hierboven genoemde bouwvolume uit 1924. De bouwnaad tussen beide delen is in de gevel duidelijk zichtbaar. In de verdieping bevindt zich een nooduitgang, van waaruit een brandtrap naar beneden leidt.

Het interieur verkeert, wat betreft indeling der vertrekken en detaillering voor een groot deel in originele staat. De vestibule en centrale hal zijn deels uitgevoerd in wit marmer. Het plafond en de muren zijn wit bepleisterd en hebben geprofileerde lijsten gekregen, terwijl de dragende elementen zijn geaccentueerd met consoles of ionische pilasters. De hal heeft rechts een houten bordestrap, voorzien van een rijk versierde hoofdbaluster en smeedijzeren hekwerk. De rijk gedetailleerde eetkamer aan de zuidwestzijde is in 1995 voorzien van nieuw stoffen behang, maar is verder oorspronkelijk. De overige onderdelen als de lambrizering met dienstdeurtje en houtsnijwerk, het cassettenplafond met weelderig versierd medaillon, de zwart marmeren haard stammen uit de bouwperiode (1887). Alle overige oorspronkelijke marmeren haarden in de salon, de zogenaamde Kamer van Mijnheer, woonkamer en biljartkamer en de plafonds in genoemde kamers, zijn van latere datum (vermoedelijk begin deze eeuw). De kleurstelling van de plafonds is niet origineel.

De meeste vensters zijn voorzien van binnenluiken, die al of niet in de wand weggeduwd of gedraaid kunnen worden.

Het huis beschikt over drie kelders. De eerder genoemde brandkelder aan de oostzijde, een wijnkelder nabij de vestibule en een voorraadkelder onder de keuken aan de westzijde.

Waardering

Het landhuis uit 1887 van de historische buitenplaats Oostbroek is van algemeen belang vanwege de architectuurhistorische waarde door de bouwgeschiedenis en als voorbeeld van een landhuis in neorenaissance stijl. Tevens vanwege de ensemblewaarde als onderdeel van het complex in relatie met het park en de bijgebouwen.