Inleiding

Het complex de Grote Havenbrug, gebouwd in de periode 1929-1930, omvat een elektrische ROLBASCULEBRUG, een BRUGWACHTERSHUISJE met POLITIEPOST en een TRANSFORMATORGEBOUW met URINOIR. De brug verving een dubbele ijzeren ophaalbrug uit 1893, die inmiddels te smal voor het scheepvaartverkeer was geworden. Het geheel werd ontworpen door ingenieurs van de Dienst Gemeentewerken in de bouwstijl van de Amsterdamse School. De onderbouw is ontworpen door G. van der Mark en Chr. C. van der Vlis. De lantaarns op de brug waren verdwenen, maar zijn in 1996 gereconstrueerd naar het originele ontwerp.

Omschrijving

De brugcomplex ligt binnen het beschermd stadsgezicht op een punt waar de Oude Rijn, Oude vest, Oude Herengracht en Herengracht samen komen. Het complex maakt deel uit van het Havenplein en vormt een directe verbinding tussen de Haarlemmerstraat en de Haven. De brug is geschikt voor gemotoriseerd verkeer, fietsen en voetgangers. Beide gebouwen zijn gesitueerd aan de westkant van de brug. Het brugwachtershuisje-politiepost staat aan de Oude Vest en Oude Herengracht, het transformatorgebouw met urinoir aan de Herengracht en Oude Rijn. De bijgebouwen zijn met de brug verbonden door de kademuren van de landhoofden. De rondingen van de kademuren lopen in een vloeiende lijn door in de bijgebouwen van de brug. De bijgebouwen bestaan uit volumes met verschillende hoogtes.

Waardering

Het complex de Grote Havenbrug is van algemeen belang vanwege de cultuurhistorische en architectuurhistorische waarde als voorbeeld van een rolbasculebrug met bijbehorende gebouwen uitgevoerd in de bouwstijl van de Amsterdamse School.

Stedebouwkundig is het complex van belang, vanwege de beeldbepalende ligging op een punt waar vier waterwegen elkaar ontmoeten en vanwege de ensemblewaarde van het complex.

Het complex is gaaf.

Een dergelijk eenheid van een Amsterdamse School brug met gebouwen buiten Amsterdam is zeldzaam.