Inleiding

Het HERENHUIS aan de Stationsweg 27 werd in 1895 ontworpen door Christiaan Bernhard Posthumus Meyjes (1858-1922) in de stijl van de Neo- Hollandse Renaissance. Hij maakte één ontwerp voor Stationsstraat 23 tot 27, waarin nummer 23 en 25 in de stijl van de Neo-Franse Renaissance zijn ontworpen en nummer 27 in de stijl van de Neo-Hollandse Renaissance. Het poortje van nummer 25 grenst rechts aan nummer 27. Posthumus Meyjes maakte veelvuldig gebruik van Neo-Renaissancistische stijlen. Zijn ontwerpen zijn over het algemeen monumentaal geproportioneerd en rijk gedecoreerd. Nummer 27 maakt deel uit van de oostelijke gevelwand aan de Stationsweg. Voor het huis staat aan de straat nog een smeedijzeren hek. Het reliëf met Vank-teken in de voorgevel moet later zijn toegevoegd, aangezien de Nederlandsche Vereniging voor Ambachts- en Nijverheidskunst (VANK) pas in 1904 is opgericht. Op het dak zijn de bouletpannen aan de voorzijde vervangen door zinken platen.

Omschrijving

Het woonhuis is onderkelderd en telt drie bouwlagen onder een afgeknot schilddak, dat oorspronkelijk was gedekt met bouletpannen. De gevels zijn opgetrokken in een rode baksteen, de voorgevel in een donkerrode baksteen met speklagen, waterdorpels, aanzetstenen en ornamenten in zandsteen. waterlijsten in hardsteen. Rechtgesloten vensters met bovenlichten onder segmentbogen. Het hoger opgetrokken rechterdeel van de voorgevel (west) bestaat uit een driezijdige erker over twee bouwlagen. Daarboven een rechthoekige houten erker tussen twee zijlichten, onder een afgeknot schilddak met daarop een klein balkon. Zowel aan weerszijden van de houten erker als erop gesneden houten balkonhekjes. Het rechter deel wordt bekroond door een verhoogde halsgevel met kleine obelisken en een reliëf met Vank-teken. Verder is de halsgevel geornamenteerd met diamantkoppen, voluten, consoles en een plaquette met 'Anno 1896'. Het linker deel telt één vensteras. Op de begane grond vormt een houten paneeldeur met glas en sierijzers de ingang, boven een hardstenen trap met trappalen en een borstwering van zandsteen. Boven de ingang een balkon met een gesneden houten balkonhekje. Het linkerdeel van de gevel wordt beëindigd door een goot boven een sierrand van metselwerk. In het dak enkele kleine dakkapelletjes. Glas-in-lood in de bovenlichten op de begane grond. Op de verdiepingen zijn de bovenlichten verdeeld in getoogde en rondboogvormige ruiten. Siermetselwerk in de boogtrommels. Mensen- en dierenkoppen in de sluitstenen.

De zijgevel (zuid) is nagenoeg blind. Twee kleine hooggeplaatste venstertjes op de begane grond. Twee hoge gemetselde schoorstenen boven de daklijn.

In de achtergevel (oost) risaleert de rechter vensteras op de begane grond en eerste verdieping. Op de begane grond rechts een deur, links van de risaliet een serre onder een afgeknot zadeldak, met daarop een balkon met een houten balkonhek. De gevel wordt beëindigd door een overstekende goot, waarboven een dakkapel.

Interieur

Van het interieur zijn onder meer bewaard gebleven: paneeldeuren; eenvoudige stucplafonds; kamers-en-suite op begane grond en eerste verdieping; suite-deuren en voluten tussen kamers; schouwen met rood en zwart marmer; houten vensterbanken met panelen. Troggewelven en tegelvloer in de kelder. Op de begane grond een parketvloer in visgraatpatroon. In de hal en het trappenhuis onder andere: marmeren vloer en plint; een paneel-tochtdeur met aan Art Nouveau verwant glas-in-lood; houten trappalen, balusters en hangende sierbollen; trapleuning die eindigt in krul.

Waardering

Het herenhuis is van algemeen belang vanwege de cultuur- en architectuurhistorisch belang vanwege de stijl van de Neo-Hollandse Renaissance in het exterieur. Bovendien is het ontwerp kenmerkend voor het oeuvre van C.B. Posthumus Meyjes. Dankzij de beeldbepalende ligging aan de Stationsweg is het herenhuis ook in stedebouwkundig opzicht van grote waarde. De ensemblewaarde van het huis in combinatie met Stationsweg 23 en 25 is bovendien bijzonder hoog. Het exterieur het herenhuis is gaaf, van het interieur zijn enkele onderdelen bewaard gebleven.