Inleiding.

Aan de westelijke zijde van de Antwerpsestraat staat de TOREN van de R.K. Dionysiuskerk. Het gebouw is een ontwerp van de architect P. Soffers en dateert uit 1865. De toren staat thans vrij, aangezien het bijbehorende kerkgebouw in 1944 door de bezetter is opgeblazen. Op korte afstand is westelijk van de toren omstreeks 1950 een nieuwe kerk gebouwd. De toren is rond 1950 gerestaureerd naar de oorspronkelijke situatie. Aan de westelijke zijde zijn nieuwe ramen ingepast. Alleen de toren, die thans herdenkingsmonument is ter herinnering aan de gevallenen in de Tweede Wereldoorlog valt onder de bescherming.

Omschrijving.

Het gebouw heeft een vierkante grondslag, telt drie geledingen en wordt bekroond door een achtkantige spits met wimbergen, omgeven door flankeerspitsjes en voorzien van leien in Maasdekking.

De toren is opgetrokken in handvorm baksteen en wordt geleed door kalkstenen cordonlijsten. De gemetselde en van afzaten voorziene haakse steunberen gaan ter hoogte van de tweede geleding over in overhoekse beren, die iets onder de klokkengeleding eindigen in natuurstenen afdekkingen. Aan de oostzijde in een ondiep spaarveld, afgesloten met driepassen in baksteen, een portaal met geprofileerde natuurstenen omlijsting. Boven de dubbele vleugeldeur in het spitsboogveld een oculus. In de tweede geleding een spitsboograam met dubbele lancet en oculus onder spitsboog. De klokkengeleding heeft twee galmgaten en een wijzerplaat, gevat in een keperboognis. Aan de westzijde is ter hoogte van de eerste geleding een spitsboograam met een tracering, bestaande uit een dubbele lancet met oculus, waaronder een dichtgezette doorgang. Hoger in het muurwerk de moeten van de kap van het voormalige kerkschip. Aan de noord- en zuidzijde in de eerste geleding een laag en breed tweedelig spitsboogvenster met vorktracering.

Waardering.

De kerktoren is van algemeen belang. Het gebouw heeft cultuurhistorisch belang als bijzondere uitdrukking van de ontwikkeling van het katholicisme in het zuiden en is tevens van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van de kerktoren in de negentiende eeuw.

Het gebouw heeft architectuurhistorisch belang door de stijl en de detaillering en is tevens van belang als voorbeeld van het oeuvre van de in het Bredase bisdom actieve architect Soffers. Het heeft ensemblewaarden vanwege de bijzondere situering, verbonden met de ontwikkeling van het wegdorp Putte. Het is een zeldzaam voorbeeld van het werk van de architect.