Inleiding

Het aan de westelijke zijde van de Hoofdstraat, in de kom van Liessel gebouwde R.K. KERKGEBOUW, gewijd aan St. Willibrordus, is gebouwd tussen 1899 en 1901 en werd ontworpen door C. Franssen. Het betreft een niet georienteerde Neo-Gotische kruisbasiliek met oostelijke toren. De kerk is gewijd op 30 april 1901. In 1944 werd de kerk door oorlogsgeweld fors beschadigd. Kort na de oorlog werd ten gevolge van die schade een deel van het muurwerk, gewelven en de kap, alsmede de spits, onder architectuur van S.J.P. van der Sluijs (Eindhoven) vernieuwd. De reparaties zijn over het algemeen uitgevoerd in neo-gotische stijl.

Omschrijving

De kruisbasiliek heeft een schip van vijf traveeën, een eenbeukig transept met driezijdig gesloten armen, gevolgd door één koortravee en een koor van twee traveeën en een driezijdige sluiting. De gevels zijn gemetseld in baksteen en worden geleed door banden van gele strengperssteen, hardstenen afzaten, dorpels, dekplaten en lijsten. Tegen de gevels staan, afhankelijk van de hoogte, twee of driemaal versneden steunberen. De gevels worden afgesloten met een keperboogfries en muizentandlijsten.

Het schip is voorzien van tripletten met glas-in-lood ramen. In de transeptsluitingen zijn vensters met plate-tracery toegepast, bestaande uit een gekoppelde lancet, bekroond door een oculus. In het koor eenvoudige lancetvensters. De oostelijke toren heeft vier geledingen en een achtkantige spits met dakkapellen en flankeerspitsjes op de hoeken, waartussen puntgevels met uurwerken. In de toren is een portaal aangebracht, met colonetten tegen de dagkanten, overgaand in archivolten. In de boogtrommel is een kalkstenen timpaan aangebracht met een voorstelling van de onderwijzende St. Willibrordus. De opgeklampte vleugeldeur heeft een smeedijzeren sierbeslag. Het geheel wordt bekroond door een wimberg, waarboven onder meer een plate-tracery triplet. De tweede en derde geleding van de naar boven toe iets verjongende toren zijn gesierd met blindnissen, terwijl op de bovenste geleding aan alle zijden galmgaten zijn aangebracht. De kerk heeft zadeldaken met lei in Maasdekking, verlevendigd door een groot aantal neo-gotische dakkapellen. De kruising wordt bekroond door een achtkantige dakruiter met naaldspits. Zowel koor, dakruiter als flankeerspitsjes zijn voorzien van pirons met smeedijzeren bekroningen. Ook in de oostelijke gevels van de zijbeuken zijn onder een wimberg opgeklampte deuren aangebracht. Opvallend zijn de hoge, hardstenen pinakels die het zuidelijke muurwerk van de zijbeuken bekronen en de toren flankeren. Tegen de oost- en westzijde van het koor staan een tweetal tot de oorspronkelijke bouw behorende eenlaags aanbouwen onder zadeldak met schild, waaronder de sacristie. Aan de noordelijke en zuidelijke zijde hebben deze aanbouwen een reeks van spitsboogvensters, voorzien van diefijzers.

In het interieur zijn onder meer van belang het neogotische hoogaltaar (J.Thissen, Roermond 1903), het St. Jozefaltaar (J.Thissen, Roermond 1903), het Maria-altaar (J.Thissen, Roermond, 1903), twee eikenhouten biechtstoelen (J. Custers, Stratum, 1923), een neo-gotisch doopvont, diverse heiligenbeelden (St. Willibrordus, door J. Thissen, Roermond, 1903, H. Cunera, H. Elisabeth, H. Antoinius van Padua, H. Cornelis, alle door J. Custers, Stratum, 1924). De glas-in-lood ramen van F. Nicolas, Roermond, zijn alle in 1944 verloren gegaan. Tussen 1956 en 1964 werden nieuwe ramen van P. Wiegersma geïnstalleerd. De torenklokken dateren uit 1949 en werden gegoten door de firma Eijsbouts-Lips, Asten.

Waardering.

De kerk is van algemeen belang. Het gebouw heeft cultuurhistorisch belang als bijzondere uitdrukking van de ontwikkeling van het katholicisme in het zuiden en is tevens van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van de dorpskerk. Het gebouw heeft architectuurhistorisch belang door de stijl en de verzorgde detaillering en is van kunsthistorisch belang door de interieuronderdelen. Het gebouw is tevens van belang als voorbeeld van het oeuvre van de architect Franssen, waarin het het type van de sobere maar volgroeide dorpskerk representeert. Het is gaaf bewaard gebleven.