Inleiding

Het voormalige R.K. KLOOSTER Notre-Dame du Perpetuel Secours, thans genaamd "De Rendierhoeve', werd kort na 1903 door abt Verbruggen van de nabij gelegen abdij Koningshoeven gebouwd ten behoeve van de vervanging van een uit 1903 daterend tijdelijk klooster voor de zusters Trappistinnen. Deze z.g. Franse zusters, monialen van Ubexy, hadden noodgedwongen door strenge Franse wetgeving, de zgn. wetten van Combes, hun klooster moeten verlaten. In 1912 keerden de Trappistinnen terug naar Ubexy. Het gebouwencomplex aan de Eindhovenseweg is vervolgens door de fabrikantenfamilie Van de Berg gekocht. Het kreeg als verwijzing naar het handelsmerk van de familie, die de AaBe wollenstoffenfabriek exploiteerde, de naam Rendierhoeve. Het werd lange tijd door de verkenners gebruikt, totdat het in 1971 in andere handen kwam. Het in sobere Neo-Gotische stijl uitgevoerde complex bestaat uit een HOOFDGEBOUW, een POORTGEBOUW en omringend MUURWERK met droge gracht. Waarschijnlijk is het klooster een ontwerp van de Tilburger A.G.M. de Beer, die voor de Trappisten ook de architectuur van de abdij Koningshoeven tekende.

Omschrijving

Het hoofdgebouw staat noord-zuid georiënteerd in het verlengde van het poortgebouw op een rechthoekig kloosterterrein, grenzend aan de Eindhovenseweg. Dit terrein is omgeven door een droge gracht en bakstenen muurwerk met een lengte van ongeveer 700 meter.

Waardering

Het complex is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorische waarden als bijzondere uitdrukking van de ontwikkeling van het katholicisme, met name de huisvesting van van elders verdreven kloosterlingen als gevolg van de wetten van Combes; het is tevens van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van het slotklooster voor vrouwelijke religieuzen. Het heeft architectuurhistorische waarden vanwege de gebruikte sobere, gotiserende vormentaal. Het heeft ensemblewaarden wegens de hoogwaardige kwaliteit van de bebouwing en de historisch-ruimtelijke relatie met het nabij gelegen klooster Koningshoeven. Het is van belang wegens de typologische en functionele zeldzaamheid van een slotklooster uit de periode rond 1900.