Inleiding.

WOONHUIS 'Vero', gebouwd in 1910 in de lintbebouwde hoofdstraat voor en door de architect Hesterman van Rijkswaterstaat in een strakke variant van de Art Nouveau.

Omschrijving.

Het woonhuis telt een en twee bouwlagen en is opgetrokken uit rode baksteen en kalkzandsteen. Het dak is gedekt met bruine, geglazuurde kruispannen. Het tweelaagse linkergedeelte heeft een zadeldak, het eenlaagse rechterdeel een plat dak met schild. De voorgevel bestaat uit deze bouwlichamen, met elkaar verbonden door een smal bouwdeel met de voordeur en een later geplaatste gevelsteen met de huisnaam. Hierin de houten paneeldeur met smeedijzeren sierrooster, rondboogvormig bovenlicht en houten luifel aan ijzeren trekstangen. Links een hoge risaliet met beneden rode baksteen en erboven grijze kalkzandsteen. Driezijdige erker met ramen met bovenlicht voorzien van glas-in-lood. Originele opgeklampte luiken. Op de eerste verdieping een balkon op de erker en een driedelige balkondeur, gevat in een ronde omlijsting met aanzet- en sluitstenen. Smeedijzeren sierankers. Op de zolderverdieping een overhangend, erkerachtig stolpraam met kleine roedenindeling, overgaand in het houten overstek van het zadeldak. Het rechter bouwdeel heeft dezelfde afwisseling van bak- en kalkzandsteen en op de begane grond een driedelig raam met luiken en hierboven een dakkapel met eenzelfde overkragend roederaam als de zolder, hier echter afgesloten met een houten topgevel. De linker zijgevel heeft dezelfde geleding als de voorgevel en een erkerachtige uitbouw. De ongedetailleerde rechter zijgevel heeft een T-raam ten behoeve van het trappenhuis. De deels gewitte achtergevel telt twee bouwlagen, heeft eenvoudige T-ramen en aan de rechterzijde, aansluitend op de suitekamers, een serre onder plat dak. Boven de serre een wolfseind met piron. Inwendig in de hal een glas-in-loodluikje voor de brievenbus en een tochtpui met geëtst glas. De hierop aansluitende T-vormige gang heeft rechts een trap met originele eikenhouten balustrade. Rechts van de hal een kleine kamer met schoorsteenmantel in eikenhout en grijze en witte verblendsteen. Deze heeft tegels voorstellende molens en scheepjes. Stucplafond in Art Nouveaustijl. De suitekamer aan de linkerzijde heeft een serre aan de achtergevel en bezit twee stellen schuifdeuren met wit en blauw, deels geornamenteerd glas-in- lood uit de bouwtijd. Neobarokke schoorsteenmantel. In de meeste ruimten nog de originele stucplafonds met strakke lijsten en profielen. In de tuin een koetshuis, opgetrokken uit kalkzandsteen met zadeldak. IJzeren tuinhek met pijlpunten tussen gegoten stijlen.

Waardering.

Het woonhuis is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorische waarde als uitdrukking van een geografische ontwikkeling; het heeft architectuurhistorische waarde vanwege het bijzondere materiaalgebruik en de ornamentiek als voorbeeld van de late toepassing van actuele stijlvormen in een landelijke context; het maakt deel uit van een groter geheel, de kern van Oudenbosch, dat stedenbouwkundig van nationaal belang is; het is gaaf bewaard gebleven en zeldzaam van uitvoering en detaillering.