Inleiding.

In de rooilijn van de Stationsstraat gelegen HERENHUIS. Het rond 1875 gebouwde pand is opgetrokken in Eclectische stijl. Diverse details in Art Nouveau-trant, afkomstig van een verbouwing uit circa 1910. De Stationsstraat voert van de oude binnenstad naar het spoor. Het grotendeels vrijgelegen pand is aan de straatzijde van een lang en smal perceel gesitueerd. Aan de linker gevel grenst een handgevormde bakstenen muurtje met een houten klampdeur die toegang verschaft tot het achtererf met siertuin. Het op het achtererf gelegen schuurtje valt buiten de rijksbescherming.

Omschrijving.

Het gedeeltelijk onderkelderde pand beslaat een globaal vierkante plattegrond en telt twee bouwlagen en een kapverdieping onder een met gesmoorde verbeterde Hollandse pannen gedekt afgeplat schilddak met noklijsten en nieuw opgemetselde schoorstenen en dakvensters. Het pand is gemetseld in kruisverband, uitgevoerd met geknipte voeg en handgevormde baksteen.

De symmetrische, vier traveeën brede lijstgevel aan de Stationsstraat wordt horizontaal en verticaal geleed door een gestuct hoofdgestel met houten gekorniste goot, een cordonlijst, een borstwering met hardstenen plint en hoekpilasters, alle voorzien van decoratief gestucte velden en casementen. Verdere verlevendiging door middel van gepleisterde speklagen. Licht risalerende tweede travee met op de begane grond gebosseerde pilasters aan weerszijden van een zeer decoratief gesneden houten paneeldeur met facetgeslepen glas in Art Nouveau-trant en op de verdieping een driezijdig uitgebouwde erker op klossen en consoles en bestaande uit een borstwering met panelen, een samengesteld venster en een bovenlicht voorzien van gekleurd glas-in-lood. Gevelopeningen met gestucte dagkanten en togen op hardstenen (lek-)dorpels. Ongedeelde schuifvensters met achtruits bovenlichten gevuld met paars kathedraalglas. Hardstenen voorstoep afgezet met zich verjongende stoeppaaltjes waartussen smeedijzeren sierketting.

Linker gevel in schoon metselwerk. Op de verdieping een getoogd zesdelig schuifvenster op hardstenen lekdorpel en op de begane grond een kelderkoekoek onder rollaag. Voormalige keukendeur dichtgezet. Diverse steekankers. Eenvoudige opliggende bakgoot. Blinde rechter gevel gecementeerd. Diverse steekankers. Eenvoudige opliggende bakgoot. Achtergevel geheel wit geschilderd. Het linker deel van de achtergevel wordt geheel in beslag genomen door een opmerkelijke serre-uitbouw uit het begin van de twintigste eeuw met een deels afgebiljoend, samengesteld houten kozijn met geometrische roedenverdeling in het bovenlicht. Op de verdieping een balkonloggia onder lessenaarsdak op decoratief gesneden houten stijlen en afgezet met een dito balustrade met geprofileerde handlijst. Op het achterdakschild een niet-originele, forse dakkapel onder plat. De indeling van het interieur is in hoofdzaak bewaard gebleven. Lange middengang leidt naar de achtergevel. Ter rechter zijde een versoberde kamer-en-suite met serre-uitbouw en ter linker zijde een voorkamer en gemoderniseerde keuken aan weerszijden van een bordestrap die naar de vergelijkbaar ingedeelde verdieping gaat.

Van het interieur is afgezien van de structuur onder andere van belang: de meerdelige kelder met troggewelven tussen ijzeren profielbalken, rode plavuizen en een houten klampdeur; de vestibule met marmeren vloerplaten en plinten en een tochtkozijn met deur en vensters voorzien van panelen en geëtst glas; de gang met dito vloerplaten en plinten, overhoekse schamppalen en een bordestrap; diverse ruimten en vertrekken met gestuct lijstwerk op de plafonds of figuraal stucwerk met portretkopjes, parketvloeren, vensterblinden met panelen, diverse marmeren schouwen, schouwboezem met gestucte Ionische pilasters, paneeldeuren met geprofileerd lijstwerk -deels voorzien van eenvoudig uitgewerkte kroonlijsten-, muurkast met panelen en kleine roedenverdeling, en timmerwerk met panelen.

Waardering.

Het herenhuis is van algemeen belang. Het object heeft cultuurhistorische waarde vanwege het belang van de plattegrond voor de typologische ontwikkeling van het herenhuis. Het object heeft architectuurhistorische waarde vanwege de esthetische kwaliteiten van het architectonisch ontwerp, de verzorgde ornamentiek en de verfijnde detaillering in de gevels en grote delen van het interieur. Het object heeft ensemblewaarden als onderdeel van de historische, grotendeels open lintbebouwing aan de westzijde van de Stationsstraat. Er bestaat een architectonische en visuele relatie met belendende bebouwing. Het object is van belang wegens de gaafheid van de hoofdvorm en de vele bewaard gebleven elementen uit het interieur.