Inleiding

Complex van STATIONSGEBOUW en PERRONOVERKAPPING op het eilandperron. Het stationsgebouw van de Hollandsch IJzeren Spoorweg Maatschappij (H.IJ.S.) werd in opdracht van de Staat der Nederlanden gebouwd op het traject Rotterdam - Antwerpen. Hiermee werd Dordrecht als de laatste van de grote Hollandse steden aangesloten op het spoorwegnet. Het evenwijdig aan het spoor staande stationsgebouw is 108 meter lang en is in 1870-1872 gebouwd als een station van de tweede klasse. Het ontwerp kan zowel afkomstig zijn van de bouw- en werktuigbouwkundige K.H. van Brederode, die veel stations van de 1ste, 2de, 3de en 4de klasse heeft ontworpen voor de H.IJ.S. als van de architect N.J. Kamperdijk, die eveneens voor de H.IJ.S. meerdere stations van de 1ste en de 2de klasse ontwierp. Uitvoerder van de bouw was de Dordtse aannemer L.J. van de Steenhoven. Het gebouw heeft de stilistische kenmerken van de voor veel stationsgebouwen uit die tijd gangbare Rondbogenstijl. Deze stijl is verwant aan de Waterstaatsstijl, een Eclectische variant op het Neo-Classicisme. De negentiende-eeuwse perronoverkapping aan het stationsgebouw valt evenals de uit 1900 daterende perronoverkapping van het eilandperron ook onder de bescherming van rijkswege.

Omschrijving

Het complex bestaat uit een langgerekt, uit meerdere volumes van verschillende hoogte samengesteld stationsgebouw van deels gepleisterde baksteen en de bijbehorende negentiende-eeuwse en vroeg twintigste-eeuwse overkappingen van welijzer en hout aan de achtergevel van het stationsgebouw en op het eilandperron. Het stationsgebouw staat met de voorgevel georiënteerd op de Dordtse binnenstad.

Waardering

Het stationsgebouw en de bijbehorende perronoverkappingen zijn van algemeen belang vanwege de cultuurhistorische, de stedenbouwkundige en de architectuurische waarde.

- Het complex is van cultuurhistorisch belang als een bijzondere en representatief voorbeeld van een typologische ontwikkeling.

- Het complex heeft stedenbouwkundige waarde vanwege de bijzondere ligging aan een plein en aan de belangrijkste toegangsweg naar de binnenstad. Het heeft ensemblewaarde vanwege de sterke visuele en functionele samenhang tussen het stationsgebouw en de perronoverkapping.

- Het complex heeft architectuurhistorische waarde als een goed voorbeeld van een voor de bouwtijd karakteristieke bouwstijl, vanwege de kwaliteit van het ontwerp en vanwege het materiaalgebruik en de detaillering van het stationsgebouw en vanwege de constructie van de overkappingen.

- Het complex is tevens van belang vanwege de herkenbaarheid en de grote mate van gaafheid van het exterieur en delen van het interieur.