In structuur en deels in detail gaaf bewaarde HISTORISCHE BUITENPLAATS 'DOORNBURGH' met HOOFDGEBOUW, HISTORISCHE TUIN- EN PARKAANLEG, BIJGEBOUW ('Kinderhuisje'), KOETSHUIS en TUINMUUR, TOEGANGSHEK, TOEGANGSHEK, IJSKELDER, BOOTHUISJE, TUINHEK, POORTGEBOUW en PRIORIJ EMMAUS.

De oorsprong van de historische buitenplaats 'Doornburgh' gaat terug tot in de 17de eeuw. In 1721 werd, ter vervanging van het hoofdhuis in opdracht van Absalom van Romswinkel een nieuw hoofdhuis gebouwd. Twee jaar later betrok Jacob de Chaves als nieuwe eigenaar het huis en gaf opdracht tot de vervaardiging van het monumentale toegangshek aan de Vechtzijde. In de 19de eeuw toen het buiten in handen was van de familie Huydecoper die ook het naastgelegen Goudestein bezat, had het landgoed reeds zijn huidige omvang en werd naar ontwerp van J.D. Zocher een tuin in landschapsstijl uitgevoerd. Vanaf 1912 was de buitenplaats in bezit van J.P. van Voorst tot Beest. Nadat het enige tijd als museum had gediend werd het in 1956 verkocht aan de kloosterorde 'Kanunnikessen van het Heilig Graf'. De buitenplaats kreeg een bestemming als kloostercomplex en de bijgebouwen werden in overeenstemming met hun nieuwe functie van opleidingsinstituut veelal verbouwd. Het koetshuis en de garage werden daarbij onder meer van een bouwlaag voorzien. In 1964 werd een modern klooster op het zuidoostelijke gedeelte van het perceel gebouwd.

De bebouwing op het landgoed ligt hoofdzakelijk verspreid over de oostelijke helft van het perceel. Het hoofdhuis met een zgn. 'kinderhuisje' is nagenoeg in het midden hiervan gesitueerd. De hedendaagse toegang tot het hoofdhuis bevindt zich tussen het voormalige koetshuis en de garage, die echter door een ingrijpende restauratie te zeer is aangetast en van ondergeschikt belang wordt aangemerkt. Tussen het hoofdhuis en de ten westen daarvan gelegen ijskelder bevindt zich een tuinhekje dat het pad afsluit in de richting van de Vecht. Hier bevindt zich een rijk uitgewerkt toegangshek. Ook aan de noordzijde van het eerder genoemde koetshuis bevindt zich een niet meer in gebruik zijnde toegang met hek. In de westelijke hoek nabij de buitenplaats Goudestein komt een van een woonfunctie voorzien boothuisje voor.

Het perceel van de buitenplaats wordt gekenmerkt door relatief gelijke zijden en is gesloten van vorm. Het perceel is ten opzichte van een noord/zuidas oostelijk gedraaid. De begrenzing van de buitenplaats wordt aangegeven aan de oost- en zuidoostzijde door de tuinmuur die langs de randbebouwing van het centrum van Maarssen loopt; aan de noord- en noordwestzijde door een sloot deels langs de Diependaalsedijk en langs de Timmermanslaan ter afscheiding van de buitenplaats Goudestein. De begrenzing langs de Vecht sluit het evenwijdig hieraan gelegen jaagpad in.

Waardering

De tot kloostercomplex getransformeerde HISTORISCHE BUITENPLAATS 'DOORNBURGH' is van algemeen cultuur-, architectuur-, en tuinhistorisch belang:

- vanwege de ouderdom;

- als goed voorbeeld van een historische buitenplaats met gaaf bewaarde en nog steeds herkenbare samenstellende onderdelen die samen uitdrukking geven aan de bouw- en bewoningsgeschiedenis van het buiten ' Doornburgh';

- vanwege de tuin- en parkaanleg naar ontwerp van J.D. Zocher, die in structuur en deels in detail gaaf bewaard is;

- vanwege de ensemblewaarde wegens de onderlinge samenhang van de onderdelen op de buitenplaats;

- in relatie met de overige voor de Vecht karakteristieke reeks historische buitenplaatsen.