SINT SERVAASKERK, voormalige kapittelkerk, thans parochiekerk. Schip uit de 10e eeuw, overwelfd en uitgebreid met zijkapellen in de loop van de 14e en 15e eeuw. Koor en dwarspand, in aanleg uit het begin der 11e eeuw, zijn tegen het einde van de 12e eeuw sterk verbouwd. Koortorens en basis uit die tijd. Westbouw, gesticht op het einde der 10e eeuw, in de huidige vorm hoofdzakelijk daterend uit het einde der 11e en begin der 12e eeuw. Bergportaal aan de zuidzijde van het schip 13e eeuws. Ten oosten van de noordelijke transeptarm overblijfselen van de 15e eeuwse "Koningskapel". Kruisgang ten noorden van de kerk, XV B, met rijke traceringen. Kloostervleugel ten westen van de kruisgang, XII/XIII A. Portaal tot de kruisgang XV. Zgn. Kapittelhuis tegen de noordelijke transeptvleugel, in oorsprong XI of XII, met drie naast elkaar gelegen apsiden in de oostwand. Rijk romaans beeldhouwwerk, meubilair o.a. zes biechtstoelen, XVIIc, koperen doopvont XV, grafstenen, epitafen, zgn. retabel XII,. Klokkenstoel met gelui bestaande uit een klok van een onbekende gieter, diam. 221 cm, een klok van M. Michiels Jr., 1936, diam. 134 cm, een klok van een anonieme gieter, 1630, diam. 61 cm en een klok van Willem en Jasper Moer, 1515, de zogenoemde "Granmeer". Uurwerk vervaardigd in 1770 door Frans de Beef.

a. Hoofdorgel: Van de orgelkas is alleen het centrale gedeelte oud (ca. 1800). De grote tussenvelden en de zijtorens zijn in 1990 nieuw gemaakt. De Gebr. Franssen uit Horst maakten in 1843 van het oude orgel een drieklaviers instrument met vrij Pedaal. Het pijpwerk stamt ten dele uit de 17e eeuw. In 1855 werd het orgel gewijzigd door de firma Pereboom en Leyser. Bij de restauratie van 1990 is het instrument hersteld naar de midden-19e eeuwse toestand.

b. in de Dagkapel een eenklaviers kabinetorgel.