In 1849-51 naar ontwerp van I. Warnsinck ter plaatse van de in 1844 afgebroken Gotische hallenkerk en in aansluiting op de - afzonderlijk beschermde - Middeleeuwse Sint Janstoren gerealiseerd,Het in rode baksteen, afgewisseld door gele sierstenen, op een natuurstenen plint onder met leien gedekte zadel- en lessenaarsdaken opgetrokken kerkgebouw is recht afgesloten en bevat aan de oostzijde een uitgebouwd ingangsportaal, waarbij de hoofdingang is voorzien van dubbele paneeldeuren, halfrond en onderverdeeld bovenlicht, houten pilaster-omlijsting en twee lantaarns met smeedijzeren voluut-arm, voorts een roosvenster in de punttop en smalle zij-ingangen te weerszijden in het portaal.

Het gebouw wordt uitwendig geleed door steunberen en lisenen waartussen spaarvelden met rondboogfriezen en in oorsprong gietijzeren rondboogvensters, alsmede cordonlijsten, terwijl het twee bouwlagen tellende tussenlid, waarin de consistoriekamer, in soberder trant is uitgevoerd. In de beide lange zijgevels voorts een zij-ingang met dubbele paneeldeuren en houten omlijsting.

Inwendig wordt de witgepleisterde, door rechthoekige pijlers en van geschilderde kapitelen voorziene pilasters gelede kerkruimte bij het middenschip overdekt door een spiegelgewelf met rechthoekige vakken waarin ventilatieroosters, en bij de zijbeuken door kruisgewelven.

Van de vorige kerk resteren diverse 17e-eeuwse zerken, alsmede de overblijfselen van het vroeg-14e-eeuwse, in kalksteen uitgevoerde, grafmonument gewijd aan Jan III van Arkel en zijn vrouw Mabelia van Voorne, bestaande uit de deksteen met twee onder vroeg-gotische baldakijnen liggende beelden van een man in malienkolder en wapenrok met groot schild, en aan zijn voeten een leeuw en van een vrouw in lang gewaad en huif, vergezeld van twee hondjes. Uit de bouwtijd dateren: de centraal aan de zuidzijde gesitueerde preekstoel met aansluitend doophek; het bankenplan met lage kuip, voorzien van afgeronde hoeken; de door pijlers ondersteunde orgelgalerij met hek door C.G.F. Witte (van de firma Batz) in 1851-53 gebouwde orgel waarin oud pijpwerk uit het in 1761 voor de vorige kerk door J.H.H. Batz vervaardigde orgel is verwerkt en waarbij de kas wordt bekroond door drie engelenfiguren; alsmede in het middenschip vijf bronzen 20-armige kroonluchters, waarbij in de middelste een kroonfragment met 1588 is verwerkt, afkomstig uit de vorige kerk; voorts de achtarmige kroonluchters in de zijbeuken.

Midden-19e-eeuws kerkgebouw met deels oudere, aan de voorgaande kerk toebehoord hebbende, en deels uit de bouwtijd stammende interieur-onderdelen van belang wegens architectuur- en cultuurhistorische waarde, alsook wegens de samenhang met de Middeleeuwse kerktoren en de historische situering.