In baksteen opgetrokken MUUR, die in de 19e eeuw is gebouwd als omheining rond het reeds bestaande kerkhof der Nederlands Hervormde Gemeente te Sittard, gelegen tussen de Steenweg en de Wilhelminastraat aldaar, met in deze muur aangebracht acht grafstenen, die dateren uit de 17e eeuw.

De bescherming is van toepassing op de plusminus 30 lagen metselwerk en de ezelsrugafdekking van de muur en de toegang vanaf de Wilhelminastraat; deze toegang wordt gevormd door twee vierkante in baksteen gemetselde pylonen, voorzien van vleugelmuren en natuurstenen dekplaten, waartussen een smeedijzeren sierhek, bestaande uit onversierde vertikale elementen en voluten aan de onder- en bovenzijde; bovendien strekt de bescherming zich uit over de acht 17e-eeuwse grafstenen, die ingelaten zijn in het metselwerk van de kerkhofmuur.

De grafstenen bezitten de volgende kenmerken: (linksomgaand vanaf de toegang tot het kerkhof)

- het grafteken voor Iohannes Lemmens, overleden in 1646, met daarop de initialen I en L, een molensteen in cartouche, vruchttrossen, bladmotieven en bandwerk;

- het grafteken voor Egbert van Zalingen, overleden in 1617, met daarop een wapenschild met huismerk;

- het grafteken voor Maria en Iohannes Fischers, overleden in 1621, met daarop een medaillon waarin een wapenschild met drie vissen;

- het grafteken voor een in 1626 overledene, met daarop een medaillon met de letter H;

- het grafteken voor Martin Rademacher en Van Lentholt zijn huisvrouw, waarop een cartouche met daarin twee wapenschilden (zonder overlijdensdata);

- het grafteken voor Iohan Lull, overleden in 1628, waarop een medaillon met de letters I en L;

- het grafteken voor Lambert van Herf, overleden in 1655, en Elisabeth Abshoven, overleden in 1666, voorzien van een segmentvormig opzetstuk waarin een doodshoofd met beenderen, engelenkopjes, vruchttrossen, een zandloper en een wijzerplaat, familiewapens, alsmede een tussen twee gekapiteelde zuiltjes gevat tekstblok;

- het grafteken voor Frans Lemmens, overleden in 1676, en Catharina Gleins, overleden in 1645, waarop twee familiewapens onder een helmteken met molensteen, en aan de onderzijde een cartouche.

De 19e-eeuwse kerkhofmuur en de acht daarin aangebracht 17e-eeuwse grafstenen zijn van cultuurhistorische waarde en als zodanig een monument in de zin van de wet.