De "Eper" of "Winbergermolen"; in 1884 als GRAANMOLEN gebouwde watermolen met onderslagrad, gelegen op de Geul; in 1914 werd het waterrad vervangen door een Francisturbine met gietijzeren as en het molengebouw enigszins vergroot. Het molengebouw is een sober, in schoon metselwerk opgetrokken bedrijfsgebouw annex woning met verdieping onder met blauwe muldenpannen gedekt zadeldak en voorzien van getoogde vensters met T-ramen; tegen de oostgevel (achtergevel) latere uitbreidingen uit 1949, 1963 en 1973, welke niet onder de bescherming vallen; eenvoudige 19e en 20e eeuws ijzeren drijf- en maalwerk en twee koppels stenen. Bovenstrooms een vaste stuw met sluis en overstort, die dient voor het creeren van het nodige verval om de molen te kunnen laten functioneren. De nog geregeld in gebruik zijnde watermolen is een fraai gelegen, sober, doch goed voorbeeld van een turbinemolen en vormt een onderdeel van een reeks van 12 opeenvolgende (beschermde) watermolens op de Geul.