Inleiding.

Appartementengebouw en herenhuis uit 1925 op onregelmatige plattegrond ontworpen door J. Wils en F.L.J. Lourijsen volgens de ideeen van het Nieuwe Bouwen.

Omschrijving.

Gebouw uit 1925 bestaande uit appartementen en een hierin opgenomen herenhuis gebouwd volgens de principes van het Nieuwe Bouwen, waarin elementen die kenmerkend zijn voor de architectuur van Frank Lloyd Wright zijn terug te vinden. Het is gesitueerd op de kop van een bouwblok en heeft drie gevels die langs de openbare straat zijn gelegen. De kubistische wijze van bouwen kenmerkt zich door sobere bakstenen muurvlakken waarbij betonnen gevelbanden, vensterbanken, uitkragende luifels en dakoverstekken een horizontale geleding geven. De in de architectuur opgenomen schoorsteenkanalen zorgen voor een speels verticaal element in de compositie. Wrightiaans zijn ook de hoge beplantingsvakken onder de ramen van de parterre.

Het gebouw is opgetrokken in schoon metselwerk met natuurstenen banden en varieert van drie tot vier bouwlagen met platte daken. De vloerplaten van de erkers, balkons en de luifels zijn uit gewapend beton samengesteld.

De hoofdingang heeft sculptuur in donkergrijze Namense hardsteen (links een uil en rechts een pelikaan) van de beeldhouwer J.C. Altorf. De hierachter gelegen vestibule en gang met de daaraangrenzende deuren naar de appartementen zijn nog authentiek. De stalen vensters zijn recentelijk grotendeels vervangen.

Waardering.

Het appartementengebouw met herenhuis is architectuurhistorisch waardevol als een gaaf voorbeeld van het Nieuwe Bouwen met duidelijke invloeden van de amerikaanse architect Frank Lloyd Wright. Een belangrijke toegevoegde waarde vormt de stedebouwkundige ligging op de kop van een bouwblok langs het ovaalvormige Jozef Israelsplein.