Inleiding.

Kantoorpand, gebouwd in 1917 naar ontwerp van de architect Eduard Cuypers in traditionalistische stijl, geinspireerd op de vroeg 17e-eeuwse Noord-Nederlandse renaissance. Voor het pand, dat is opgenomen in de straatwand met aaneengesloten bebouwing, bevindt zich een ijzeren stoephek met vierkante stoeppalen. Omschrijving.

Het pand, grotendeels in baksteen opgetrokken, bestaat uit souterrain, drie bouwlagen en kapverdieping in het zadeldak. De breedte bedraagt vijf vensterassen, waarvan de rechter de ingangspartij bevat. Het souterrain is bekleed met hardsteen en vertoont onder de vensters reliefs met bladmotieven in eigentijdse vormgeving. Natuursteen is verder toegepast voor de decoratieve details, sierbanden en de rond de vensters van de beletage aangebrachte blokken. Alle vensters bezitten natuurstenen kruiskozijnen. De vensters van de beletage dragen hoofdgestellen; de vensters van de eerste verdieping bezitten geblokte ontlastingsbogen, rustend op muurdammen en versierd met gebeeldhouwde maskersluitstenen en metselmozaïek in de boogtrommels. De vensters van deze verdieping bezitten blinde balustrades. De kroonlijst van de gevel draagt een natuurstenen balustrade en is gekornist boven de muurdammen tussen de bovenvensters. De ingangspartij met stoep en bordes wordt geaccentueerd door twee vrijstaande Jonische zuilen in natuursteen op hardstenen sokkel. Zij dragen een hoofdgestel en balkon met balustrade, geflankeerd door schildhoudende leeuwen. De van snijwerk voorziene deuren zijn gevat in een getoogde omlijsting met bovenlicht. De gevel bezit voorts sierankers tussen de ontlastingsbogen van de eerste verdieping. In de kap zijn drie gemetselde dakkapellen met tweelichtkozijnen en frontons. Het interieur omvat onder meer een grote hal met trappenhuis, betimmeringen, trapleuning met eindpaal en een binnenpui met glas-in-lood, alsmede een balken zoldering op consoles, alles uit de bouwtijd en voorzien van een gebeeldhouwde versiering in eigentijdse vormen. De kamers van de beletage bezitten stucplafonds. In recente tijd heeft een bescheiden aanpassing van het interieur plaatsgevonden, waarbij onder andere in de hal een lokettenwand werd aangebracht. Waardering.

Het pand is architectuurhistorisch van belang als kenmerkend voorbeeld van de traditionalistische richting in de architectuur van het eerste kwart van de 20e eeuw, waarbij is teruggegrepen op de vroeg 17e-eeuwse Noord-Nederlandse renaissance. Hoofdvorm, detaillering en het toegepaste materiaal zijn gaaf. Het heeft tevens een belangrijke ensemblewaarde als harmonisch onderdeel van de historisch waardevolle gevelwand aan de Korte Vijverberg.