Het oudste gedeelte van het thans als vormingscentrum in gebruik zijnde huis "De Keyenberg" dateert uit ca. 1820 en is een neo-classicistisch landhuis, bestaande uit een driezijdig naar voren springende middenpartij met verdieping voorzien van een kroonlijst en lage zijvleugels zonder verdieping, die evenwel in het derde kwart van de 19e eeuw met een verdieping verhoogd werden, waarbij de gevels afgesloten werden met een balustrade. De middenpartij onder schilddak, latere aanbouw onder omlopend schilddak. De zesruits schuifvensters - met luiken op de begane grond en met blinden op de verdieping van de driezijdige uitbouw - de getoogde "French-windows" met luiken op de parterre van de driezijdige uitbouw en het balkon met consoles en gietijzeren hek tegen de rechter zijgevel (3e kwart 19e eeuw) zijn bewaard gebleven. Latere uitbreidingen in 1919/20 en 1930 (baksteen). In het interieur belangrijke onderdelen, die voor het merendeel van elders afkomstig zijn, te weten: "Vliegenzwamkamer": grijsmarmeren schouw, Lod. XV, met houten spiegelomlijsting.

"Huiskamer": schouw van marmer en hout, Lodewijk XV (imitatie ?) met spiegel.

"Directeurskamer": grijsmarmeren schouw, Lodewijk XV, met houten boezem Lodewijk XVI. Bekroning: twee putti met schild, waarop allegorische voorstelling. Betimmeringen in Lodewijk XVI-trant, waarin spiegelomlijsting met bekroning; putti met pelikaan.

"Tuinkamer", driezijdig uitgebouwd: stucplafond, betimmering met pilasters en lambrizering, alles in Lodewijk XIV-stijl.

"Hal" Lodewijk XIV-plafond, deuren met getoogde panelen, 18e eeuw, marmeren fonteintje. Trapleuning lodewijk XV, hout, (wordt gerestaureerd). Het plafond boven het trappehuis 19e eeuws in enigszins Lodewijk XV-vormen.

"Groene kamer" (vroeger eetzaal): Geschilderd behang, 18e eeuw, met arcadisch landschap, Lodewijk XVI-betimmering met buffetnis. Schouw marmer en hout, Lodewijk XVI.

Kamer boven de tuinkamer: eenvoudig stucplafond met ovaal middendeel.

"Wilde wingerdzaal": Empireschouw, marmer, met griffioenen.

Zie besluit d.d. 15-12-1982. nr MMA/Mo 3945.