Inleiding

Het omstreeks 1895 in een overgangsstijl met late neo-renaissance kenmerken gebouwde WOONHUIS ligt in een gebied dat voornamelijk is bebouwd met laat 19e- en vroeg 20e-eeuwse woonhuisarchitectuur voor de gegoede burgerij en de welvarende middenstand.

Omschrijving.

Het huis is opgetrokken vanuit een L-vormige plattegrond en heeft een verdieping onder met bouletpannen gedekte, afgeknotte schilddaken. Het vooraanzicht wordt gekenmerkt door een verspringende gevel die is verlevendigd en geleed door de toepassing van speklagen, accenten van verblendsteen, gepleisterde hoekblokken, een donkergrijze plint en een cordonlijst met een fries van donkerrode geglazuurde tegels. Het brede risaliet aan het avant-corps heeft een symmetrische indeling met recht-gesloten vensters met, evenals bij de overige gevelopeningen, afgeschuinde holle dagkanten in de brede rechthoekige erker en een over de gevels doorgetrokken geprofileerde onderdorpel. De erker wordt beëindigd door een entablement met een houten borstwering tussen zware balusters voor het plat, waarop een brede porte brisée uitkomt. Deze is overdekt door een met zinken schalien gedekt, concaaf gewelfd afdak, dat steunt op houten kolommen en door kraagstenen bekroonde lisenen. De iets terugliggende ingangstravee heeft boven de hardstenen stoep een originele paneeldeur met smeedijzeren raamijzers, rechtgesloten bovenlicht en dagkanten als bij de erkervensters. Het venster op de verdieping is eveneens rechtgesloten met gestileerde, florale lijndecoraties in de vensterbaard en een kroonlijst met kuif, waarin zich een in hoog-reliëf uitgevoerd vrouwekopje bevindt. De nog verder terugliggende rechter gevelpartij is eveneens een-assig en voorzien van vensters. Deze zijn iets breder dan de andere vensters en hebben mannekopjes in de kuiven. De rechter zijgevel is blind met erboven een later toegevoegde opgemetselde dakkapel en een iets minder hoog opgaande, platte aanbouw aan achterzijde. De langere linker zijgevel is eveneens blind. De gevels worden beëindigd door een deels uitgemetseld entablement met een fries van zig-zaggende gekleurde baksteen tussen een waterlijst en een op een verblendstenen kraagrand staande gootlijst.

Waardering

Het gave pand is een goed voorbeeld van een in een overgangsstijl met late neo-renaissance motieven gebouwd, representatief woonhuis voor de gegoede burger. Het karakteristieke huis is een beeldbepalend element in een gebied waarin veel waardevolle laat 19e-eeuwse en vroeg 20e-eeuwse woonhuisarchitectuur is geconcentreerd, waardoor het pand tevens grote ensemblewaarde heeft. Het huis maakt tevens deel uit van het beschermd stadsgezicht Assen.