Inleiding

Complex van het voormalig Algemeen Rijksarchief bestaande uit de volgende samenstellende onderdelen: een kantoorgedeelte aan het Blijenburg en een daarachter gelegen depotgebouw, verbonden door een tussenlid. Alle delen zijn gebouwd in 1895- 1903 naar het ontwerp van de rijksbouwkundige Jacobus van Lokhorst, in de voor hem kenmerkende neo-gotisch- renaissancistische trant.

Omschrijving

De ontwerper van het voormalig Algemeen Rijksarchief, Jacobus van Lokhorst, was van 1878 tot 1906 als Rijksbouwkundige belast met het toezicht op de gebouwen van Onderwijs, Kunst en Wetenschappen. Hij had deze functie verkregen op voordracht van Jhr. Victor de Stuers. De aanstelling vloeide voort uit de pogingen van De Stuers en P.J.H. Cuypers om een nieuwe rijksbouwstijl te introduceren, georienteerd op de laat 16e- en vroeg 17e eeuwse nationale architectuur van de renaissance en deels gecombineerd met elementen van de gotiek. Het dienstgebouw aan het Blijenburg is een goede representant van deze rijksbouwstijl. De opzet werd bepaald door de functionele eisen waaraan het gebouw moest voldoen terwijl voor de vormgeving gebruik werd gemaakt van stijlkenmerken uit de "Oud-Hollandse" architectuur. De vele decoratieve schilderingen in het interieur zijn ontworpen door Jan de Quack, die ten tijde van de bouw in dienst was bij het bureau van Van Lokhorst. Voor de bouw van het vierkante depot had Van Lokhorst een grondige studie gemaakt van de eisen waaraan een veilig en doelmatig archiefgebouw moest voldoen. Het depot van het voormalig Algemeen Rijksarchief geldt als het hoogtepunt van de 19e eeuwse archiefbouw in Nederland, vanwege het in technisch opzicht vooruitstrevend karakter. Het depot bestaat uit een staalskelet waar de bakstenen gevels als een schol omheen zijn gebouwd. De schappen zijn vanwege de vermeende brandveiligheid geheel in staal uitgevoerd. Een omvangrijk hydraulisch systeem zorgde voor het openen en sluiten van de luiken voor de ramen. Waardering

Het complex van het voormalig Algemeen Rijksarchief met afzonderlijk kantoor- en depotgedeelte met tussenlid is architectuurhistorisch, typologisch en cultuurhistorisch van belang als voorbeeld van de door P.J.H. Cuypers en V. de Stuers gepropageerde nieuwe overheidsstijl die in het laatste kwart van de 19e eeuw werd toegepast, geinspireerd op de inheemse architectuur van de late 16e- en vroege 17e eeuw en elementen van de gotiek en waarin de nieuwste technische vindingen toepassing vonden. Hoofdvorm, detaillering en materiaalgebruik zijn gaaf.