Inleiding

Drievoudige eclectische stadsvilla, ca. 1900, prominent gesitueerd in het Maastrichtse villapark. St.Lambertuslaan 4 en Henri Hermanspark 2 zijn in 1914 uitgebreid met een keukenaanbouw naast de uitgebouwde serres, waarvoor de achtergevels ten dele werden doorgebroken. Bij Henri Hermanspark 2 zijn keuken en serre naderhand opgehoogd tot een bouwvolume van twee bouwlagen onder plat aan de achtergevel. Pand St.Lambertuslaan 2 heeft een vernieuwde en vergrote serre. Uitgesloten van bescherming is de bijgebouwde garage in de tuin van Henri Hermanspark 2 en het tuinhuisje van St.Lambertuslaan 4.

Omschrijving

Imposante, drievoudige stadsvilla op een in hoofdvorm rechthoekige plattegrond, aan de voorzijde voorzien van licht risalerende hoektorens en een risalerende middenpartij, aan de achtergevels van aan- en uitbouwen van één cq. twee bouwlagen onder plat. De hoofdvolumes hebben twee (de hoektorens drie) bouwlagen plus zolder- en gedeeltelijke souterrainverdieping. Het pand wordt gedekt door een schilddak met kruispannen. Bakgoten, deels op decoratieve consoles. Afgeknotte en ingesnoerde torenspitsen met leien in schubdekking, smeedijzeren hekwerken, windvanen en luifelgoten op grote, geornamenteerde houten consoles. Aanzienlijke insteekkap, verscholen achter een zwaar gedimensioneerde topgevel die het voorgevelrisaliet bekroont. Diverse hoogoplopende schoorstenen met kap. In het lange dakdeel bevindt zich aan weerszijden van de topgevel een dakkapel met spits, leien en windvaan. Op de korte dakdelen kapellen met fronton en klauwstukken. Het geheel is gesitueerd in lengterichting ten opzichte van de St.Lambertuslaan.

Rijk geornamenteerde voorgevel met acht vensterassen, waarvan de symmetrie slechts wordt doorbroken door de tussen de linker hoektoren en het middenrisaliet geplaatste houten erker met balkon van St.Lambertuslaan 4. De symmetrie van de voorgevel wordt benadrukt door twee hoektorens - drie lagen hoog, een vensteras breed - en een aanzienlijk middenrisaliet van vier vensterassen, inclusief een balkon met geornamenteerde smeedijzeren balustrade in de tweede laag, bekroond met een grote, dominante halsgevel. Zowel de klauwstukken als de bekroning in de vorm van een fronton met vaas en gevelsteen zijn gestuct. In de voorgevel zijn overwegend rechthoekige houten T-vensters geplaatst, incidenteel afgewisseld met rechthoekige dubbele houten kruiskozijnen en rechthoekige dubbele houten balkondeuren met bovenlicht en/of zijlichten.

De zijgevel aan het Henri Hermanspark is sober. In de eerste laag twee rechthoekige, ten dele vernieuwde deuren met bovenlicht, verdiept in een portiek met gestucte architraaf, sluitstenen en diamantkoppen. In de tweede laag een rechthoekig houten T-venster in een soortgelijke lijst.

Verticaal ingedeelde rechthoekige houten trappenhuisvensters onder architraaflijst in beide lagen. De zijgevel van de verhoogde keukenaanbouw van twee is in de eerste gepleisterd en voorzien van imitatievoegen, in de tweede laag van een driekante erker.

De zijgevel aan de St.Lambertuslaan 4 is op dezelfde wijze ingedeeld als de zijgevel van Henri Hermanspark 2, maar uit enkele vensters is het oorspronkelijke kozijn verdwenen. De rechthoekige houten entreedeur met bovenlicht en smeedrooster heeft een recente smeedijzeren luifel met draadglas.

De achtergevels zijn respectievelijk voorzien van een uitgebreide en verhoogde uitbouw van twee lagen onder plat, waarin het oorspronkelijke serrekozijn met zij- en glas-in-lood bovenlichten nog is te zien; een vergrote en vernieuwde serre van één bouwlaag met balkon, waarvoor de achtergevel ten dele is uitgebroken; een gepleisterde keukenaanbouw van één laag met imitatievoegen naast de vernieuwde serre, waarboven een aanzienlijk dakterras. Nieuwe hoogoplopende schoorsteen.

De drievoudige villa wordt gekenmerkt door een schuine hardstenen plint met profiellijst, deels voorzien van imitatierustica en souterrainvensters met rooster; een bakstenen optrek in kruisverband met gestucte gevel- en kroonlijsten, gestucte hoeklisenen deels uitlopend in kapitelen, gestucte vensterlijsten met architraaf, diamantkoppen, aanzet- en sluitstenen in de strekken. Hardstenen dorpels en traptreden.

De houten voorgevelerker met balkon van St.Lambertuslaan 4 heeft geornamenteerde houtenstijlen. Strekken.

Voortuinen geheel omgeven door vernieuwd smeedijzeren hekwerk. De achtertuinen worden van elkaar gescheiden door bakstenen muren.

De INTERIEURindeling van het pand Henri Hermanspark 2 is deels aangepast aan de kantoorfunctie. Van belang zijn onder meer de paneeldeuren in lijsten, geornamenteerde meerkleurige gangtegels. De interieurindeling van St.Lambertuslaan nr. 2 is grotendeels intact en is onder meer voorzien van een witmarmeren haardpartij, diverse stucornamenten en kooflijsten in de plafonds. De interieurindeling van St.Lambertuslaan 4 is ten dele intact en heeft stucplafonds, plus een trappenhuis met houten handlijst en gietijzeren balustrade.

Waardering

De drievoudige villa is van cultuurhistorisch belang als bijzondere uitdrukking van een sociaal-economische (de vestiging van de gegoede burgerij buiten de oude binnenstad) en typologische ontwikkeling. Ook had de villa op het moment van de bouw een belangrijke innovatieve waarde.

De architectuurhistorische waarden worden bepaald door de eclectische bouwstijl, de zeer hoogwaardige esthetische kwaliteit, het rijke materiaalgebruik en de ornamentiek.

Uit oogpunt van ensemblewaarden is de drievoudige villa een essentiëel onderdeel van het Maastrichtse villapark, dat van nationaal belang te achten is: de hoektoren Henri Hermanspark 2 vormt samen met de hoektoren van pand St.Lambertuslaan 1 een toegangspoort tot het villapark, cq. de St.Lambertuslaan; de villa is van grote betekenis vanwege de situering en om die reden verbonden met de ontwikkeling van de stad na de slechting van de vestingwerken; de villa is van bijzonder belang voor het aanzien van de stad en heeft een historisch-ruimtelijke relatie met het voormalige inundatiegebied buiten de stadsmuur waarin het villapark is aangelegd.

De drievoudige villa beschikt over een redelijke mate van architectonische gaafheid en is van belang voor de structurele en visuele gaafheid van het villapark. Bovendien heeft de dubbele villa een grote architectuurhistorische en typologische zeldzaamheidswaarde.