Inleiding

Villa, genaamd Kastanjehof, gebouwd in 1879 in neogotische stijl naar ontwerp van architect Alfred Tepe als woonhuis voor zijn broer E.A.J.M. Tepe. Alfred Tepe, één van de belangrijkste vertegenwoordigers van het Utrechtse Bernulphusgilde, woonde zelf aan het Kerkplein in Rijsenburg. Kastanjehof werd in 1920 uitgebreid onder leiding van architect D. Appels Dzn. De vorm van neogotiek refereert aan de de Noordduitse gotiek en die van de Nederrijn. Het object vormt een uitzondering in het werk van Tepe aangezien het een profaan bouwwerk betreft. Wat betreft de bouwstijl en de plattegrond refereert de villa echter sterk aan zijn ontwerpen voor kerken, met name door de plattegrond, die de vorm heeft van een Latijns kruis.

Omschrijving

De van de Hoofdstraat teruggelegen VILLA is gelegen op een perceel dat aan de noordzijde grenst aan de Verheullaan. De zuidzijde van het perceel ligt deels achter de panden van de Hoofdstraat. De hoofdingang wordt gemarkeerd door twee stenen hekpilaren met de tekst: "Kastanjehof". De noordzijde van het terrein wordt afgescheiden door een bakstenen muur. De villa van twee bouwlagen is op kruisvormige plattegrond opgetrokken onder haaks op elkaar staande zadeldaken die gedekt zijn met gesmoorde Hollandse pannen. De in kruisverband gemetselde gevels zijn ter hoogte van de boven- en onderdorpels rondom voorzien van muize en/ of zaagtandlijsten, terwijl onder de goten kwartholle stenen lijsten zijn aangebracht. De meeste vensters zijn uitgevoerd als stolpende ramen met bovenlichten en roedenverdeling; zij worden bekroond door segmentboogvormige, driepasvormige danwel spitsboogvormige boogtrommels.

De oostgevel is qua uitvoering het meest rijk van details en is zodanig als voorgevel te beschouwen. De gevel heeft een symmetrische hoofdopzet. Het middelste, licht risalerende bouwdeel heeft een vijfzijdige erker voorzien van schuiframen met glas-in-lood bovenlichten. De tweede bouwlaag van de erker is uitgevoerd als balkon. In deze bouwlaag bevinden zich twee stolpende balkondeuren met bovenlicht. De gevel heeft een neogotische trapgevelbeëindiging die is verfraaid met overhoekse pinakels, waarop een smeedijzeren bekroning is gezet. Links van het risaliet staat een houten serre onder een lessenaarsdak gedekt met leien, rechts van het risaliet is een vrijwel identieke aanbouw gezet die is uitgevoerd in steen. Beide zijn van later datum. Deze gevelzijde is tevens voorzien van de eerste steen, die gelegd is op 1 september 1879 door Johanna en Frits Tepe. De westgevel heeft een tuitgevelbekroning voorzien van een kepervormige afzaat en een uitkragende tuit.

De zuidgevel heeft rechts een risalerend bouwdeel met een tuitgevelbekroning. In een spitsboogvormig spaarveld bevindt zich in beide bouwlagen een venster; in de top bevinden zich twee smalle sleufvormige vensters. Links van dit risalerende geveldeel bevindt zich een bouwvolume met de nok evenwijdig aan de Hoofdstraat. De gevel bevat in de eerste bouwlaag een venster en in de tweede bouwlaag drie blindnissen, waarvan de middelste als venster is uitgevoerd. In 1920 is tegen de gevel een aanbouw onder plat gezet, dat van ondergeschikt belang is. In deze aanbouw bevindt zich de hoofdingang van de woning. De gevels bevatten voorts stolpende vensters met glas-in-loodindelingen.

De noordgevel van de woning heeft links een trapgevel die gelijk is aan die van de zuidgevel. Rechts van de gevel is in 1920 een bouwdeel van twee etages onder een plat dak aangebouwd, dat buiten de bescherming valt.

Waardering

De villa is van cultuurhistorische waarde in relatie tot de ontstaansgeschiedenis, van architectuurhistorische waarde vanwege de combinatie van het bouwtype en de bouwstijl, vanwege de opdrachtgever en de plaats in het oeuvre van architect Tepe. De ligging in de tamelijk gave omgeving verleent aan het object zijn ensemblewaarde.