Inleiding

Binnen het bouwblok van Predikherenstraat, Breedstraat, Lange- en Korte Lauwerstraat gesitueerde eerste Utrechtse WATERTOREN, gebouwd door L.C. Dumont in 1895 in de tuin van de directeur van de Utrechtse Waterleiding Maatschappij door aannemer Dessing. De watertoren is gesitueerd binnen het woonblok in een aan de neo-renaissance verwante stijl.

N.B. De watertoren is gedeeltelijk in gebruik als waterleidingmuseum.

Omschrijving

Ronde, 39 meter hoge, geheel uit baksteen opgetrokken watertoren, waarvan het met kantelen eindigende reservoirgedeelte breder is dan de schacht. De overgang tussen schacht en reservoir wordt gevormd door van ijzeren balken voorziene gemetselde overkraging. Zowel de schacht als reservoir hebben decoraties van geglazuurde baksteen, kunststeen en natuursteen alsook sierankers. De schacht wordt beeindigd met een omlopend rondboogfries, op het reservoir een korfboogfries boven de lichtspleten.

Het roestvrijstalen Intze reservoir in het interieur met een inhoud van 1500 kubieke meter is van de firma Neumann uit Aken.

Waardering

Watertoren van algemeen belang vanwege de architectuurhistorische waarde als gaaf en representatief voorbeeld van een watertoren met Neo-Renaissance kenmerken. Van cultuurhistorische waarde vanwege zijn bestemming welke is verbonden met een ontwikkeling in de geschiedenis van de waterhuishouding en distributie. Van stedenbouwkundige waarde vanwege de ligging in dichtbebouwd gebied en vanwege zijn hoogte vormt het een belangrijk markeringspunt.