Inleiding

WOONHUIS, type villa, (genaamd `Trinari'), in 1911 ontworpen door de Groningse architect P.M.A. Huurman. Deze architect heeft voornamelijk in de drie noordelijk provincies gewerkt, waar meer van dergelijke villa's van zijn hand staan. Het ontwerp vertoont invloeden van de Engelse landhuisstijl in het exterieur, terwijl in het interieur Art Nouveau invloeden zijn te herkennen. De villa op de hoek gelegen van Soestdijksweg noord en Ruysdaallaan is thans als kantoor in gebruik.

Omschrijving

Villa van één bouwlaag op een nagenoeg rechthoekige plattegrond, onder een door rode Hollandse pannen gedekt tentdak waarin een schild- en een zadeldak zijn geschoven. Het tentdak wordt door een achtzijdige lantaarn met piron bekroond. Aan elke zijde is in het dakschild een dakkapel onder plat dak gezet. De bakgoot rust op gesneden klossen. De villa is gedeeltelijk onderkelderd.

De meeste gevels zijn tot de raam- en deurkalven begane gronds uitgevoerd in schoon metselwerk, waarna wit pleisterwerk. De strekken zijn onbepleisterd. De vensters zijn over het algemeen voorzien van schuiframen met roedenbovenlichten en paneelluiken voor de onderramen.

De voorgevel aan de zijde van de Ruysdaellaan (zuiden) is vijf vensterassen breed. De in het midden geplaatste hoofdingang tot de woning heeft een portiek onder een naar achteren aflopend lessenaarsdak. De portiek is voorzien van een gemetselde van natuurstenen dekstukken voorziene borstwering, waarop roedenvensters onder het lessenaarsdak. Het houtwerk is met eenvoudig geometrisch snijwerk versierd. De portiek is via een vijftredige trap te bereiken. De vloer van de portiek is met rode en zwarte tegels gedekt. Direct links van de ingangspartij is in de gevel een erker met ellipsvormige sluitingsmuur onder plat dak geplaatst. Rechts van de ingang bevindt zich een asymmetrische topgevel, waarvan de hoek is opengewerkt ten behoeve van de veranda in de oostgevel.

De oostgevel aan de zijde van de Soestdijkseweg Noord is vier vensterassen breed. Geheel links is een dubbele deur onder een plaatselijk doorschietend dakschild dat op de linkerhoek door een houten zuil ondersteund wordt. Het dakschild overdekt een veranda die via een drietredige trap te betreden is. Rechts is een tweelaags topgevel gesitueerd met links van de middenas een erker met ellipsvormige sluitingsmuur onder een met rode daktegels gedekt dakje. De erker heeft een vijflichtsvenster en een zijlicht in de dwarsmuren.

De west- of achtergevel is met uitzondering van een brede bepleisterde band onder de dakgoot geheel in schoonmetselwerk opgetrokken. Op de middenas is de voormalige dienstingang die via een drietredige, gemetselde trap te bereiken is. Rechts van de ingang zijn twee kelderlichten. Geheel links bevindt zich een latere uitbreiding (jaren dertig)onder een plat dak. De uitbreiding aan deze zijde is twee vensterassen breed.

De noordgevel heeft een naar voren geplaatste topgevelpartij onder een steekkap met gelijke voet en nok. Op de middenas van de topgevel is een segmentvormige erker met balkon gezet. Het balkon heeft een gemetselde borstwering die deels is opengewerkt. De erker heeft drie vensters met penanten. In de linker zijgevel van de voorsprong is een samengesteld venster gezet met een dubbele deur, zij- en bovenlichten. Rechts sluit de voorsprong aan op de eerder genoemde uitbreiding onder plat dak uit de jaren dertig. De uitbreiding is aan deze zijde drie vensterassen breed.

Het interieur bezit een aantal waardevolle elementen. De plattegrond verkeert nagenoeg in originele staat De vestibule beschikt over twee gave, T-vormige pleisterreliëfs in Art Nouveau stijl. Het ene reliëf geeft twee zittende zeenymphen weer, die twee vissen voeren. Tussen de zeenymphen bevindt zich een stralende zon. In het andere reliëf zijn een zittende maenade (een vrouwelijke volgeling van Bacchus), een satyr die een dubbele fluit speelt om de maenade te verleiden. De slang onder in het reliëf is een attribuut van de satyr. De maenade houdt een hand voor haar gezicht. Beide reliëfs zijn versierd met bloemen (waterlelies) in de karakteristieke Art Nouveau stijl.

De wanden van de vestibule worden met een decoratieve lijst onder het plafond afgesloten. De hal heeft een paneellambrizering en de deuren zijn voorzien van gedecoreerde houten omlijstingen. Het toilet heeft muurtegels in Art Nouveaustijl en een wasbak die rust op twee gietijzeren consoles in dezelfde stijl. De voormalige woonkamer (rechts van de hal) heeft een in travertijn uitgevoerde schouwpartij met geabstraheerde klavervierdecoratie in de schouwbalk. Het plafond heeft strak vormgegeven banddecoraties. De scheiding tussen de woonkamer en de voormalige salon heeft roeden schuifdeuren en een houten omlijsting met uitkragende kroonlijst, klossen, consoles en gecanneleerde pilasters.

Waardering

Villa Trinari is van algemeen belang vanwege de architectuurhistorische waarde als voorbeeld van een gaaf bewaarde villa met Art Nouveau- en Engelse landhuisstijl invloeden, alsmede van algemeen belang vanwege de bijzondere en gaaf bewaarde interieurelementen en als onderdeel in het oeuvre van de architect P.M.A. Huurman. Tevens vanwege de ensemblewaarde als onderdeel van de bebouwing aan de Soestdijkseweg Noord.