Inleiding

TRANSFORMATORHUISJE uit ca. 1922, gebouwd onder invloed van de Amsterdamse School in opdracht van de N.V. 'Electriciteits Maatschappij de Berkelstreek' (E.M.B.), die langzamerhand overgingen naar het vervangen van de verouderde trafozuilen door bakstenen trafohuisjes. De opvallende met riet gedekte kap en het naar boven toe zich verjongende trasraam wijzen erop dat de architect B. Beeftink uit Lochem in de vormgeving aansluiting heeft gezocht bij het naastgelegen voormalige hoofdkantoor van de E.M.B., dat eveneens door hem ontworpen is. De trafo is aan de noordzijde van de Burgemeester Bloemersstraat, schuin tegenover de stuw in de Berkel gelegen.

Omschrijving Het TRAFOHUISJE is gebouwd op een rechthoekige plattegrond en heeft één bouwlaag onder een ver overstekend rietgedekt schilddak met bolle dakschilden. De met een rode vorstpan gedekte nok van het bouwwerk is haaks op de weg gelegen. In het rechter dakschild bevindt zich een halfronde dakkapel waarover de rietbedekking is doorgetrokken. De dakkapel is voorzien van een houten invulling met een aan de bovenzijde segmentvormig zolderluik. Het gebouwtje is opgetrokken in baksteen en voor wat betreft het trasraam gemetseld in Vlaams verband en de hierboven gelegen geveldelen zijn gemetseld in halfsteens verband. Voor het door een rollaag afgesloten trasraam is een donkerdere baksteensoort gebruikt. De gevels worden beëindigd door een anderhalf steens strek. Zowel in het trasraam als in het bovenliggende geveldeel bevinden zich per gevel telkens twee ventilatieroosters (beneden in recht opstaande baksteen zonder stootvoeg, boven in ijzer uitgevoerd). De symmetrisch ingedeelde VOORGEVEL heeft in het midden een deur (op hardstenen dorpel en kozijn op neuten) met hierboven een in baksteen uitgemetselde belettering die de naam van de maatschappij (/E.M.B/) aangeven.

De LINKERGEVEL is identiek aan de rechter en is op de ventilatieopeningen na, blind uitgevoerd. De ACHTERGEVEL bezit een rechtgesloten liggend venster dat voorzien is van (2x5) glazen bouwstenen. Het dakoverstek wordt aan de linker- en rechterzijde door een stel schoorbalken vanaf de grond ondersteund. De RECHTERGEVEL is identiek aan de linkergevel.De oorspronkelijke apparatuur in het INTERIEUR is reeds in 1956 vervangen.

Waardering

TRANSFORMATORHUISJE gebouwd in ca. 1922.

- Van architectuurhistorisch belang als voorbeeld van een trafo in Amsterdamse Schoolstijl; het trafohuisje is van belang als goed voorbeeld van de ontwikkeling van het transformatorhuis in de eerste decennia van de twintigste eeuw. Het exterieur van het trafohuisje valt op door bijzondere (esthetische) kwaliteiten, zoals gave verhoudingen en een fraaie detaillering. Dit komt met name tot uitdrukking in het verzorgde metselwerk en de rietgedekte kap. Het gebouwtje vormt daarnaast een goed voorbeeld van het werk van de in Lochem gevestigde architect B. Beeftink.

- Van stedenbouwkundig belang als onderdeel van een historisch gegroeid stedelijk gebied en speelt daarin een beeldbepalende rol. Het trafohuisje heeft een ensemblewaarde in relatie met de omringende bebouwing. Het pand maakt deel uit van een karakteristieke, in de periode 1910-1940 gebouwde, reeks kleine villa's aan het tussen de Spoorstraat en de Beethovenstraat gelegen deel van de Burgemeester Bloemersstraat. In samenhang met het tegenoverliggende parkje en de Berkel stroom met eilandjes en stuw vormt dit geheel een voor Borculo kenmerkend historisch stadsbeeld uit de eerste decennia van de twintigste eeuw.

- Van cultuurhistorisch belang vanwege zijn bestemming, welke verbonden is met een technische ontwikkeling. Het trafohuisje is tevens van belang als herinnering aan de electrificatie van de stad Borculo.