Inleiding

Aan de westelijke zijde van de Nieuwstraat staat, direct aan de straat, een eenvoudig DORPSWOONHUIS in ambachtelijk-traditionele stijl, daterend uit omstreeks 1880. Het pand is vrijstaand en wordt door een smalle drupsteeg gescheiden van nummer 33. Rond het zesruits schuifvenster aan de linkerzijde van de voorgevel is omstreeks 1950 (?) veel metselwerk vervangen. Mogelijk is de kelder-opkamer toen uitgebroken.

Omschrijving

Het eenlaags woonhuis heeft een rechthoekige plattegrond en wordt gedekt door een zadeldak, voorzien van kruispannen en (aan de achterzijde) een drietal nieuwe dakkapellen. De gevels zijn opgetrokken in handvorm baksteen. De voorgevel telt vier vensterassen, heeft een bakstenen plint, smeedijzeren steekankers en wordt afgesloten met een gepleisterd fries en een geprofileerde houten bakgoot.

Links van het midden bevindt zich een paneeldeur met smeedijzeren rooster en geometrisch ingedeeld bovenlicht. De deur heeft ter linkerzijde één, en ter rechterzijde twee zesruits schuifvensters, waarvan de luiken verwijderd zijn. De zuidelijke zijgevel is blind. In de noordelijke zijgevel, die deels vernieuwd lijkt, is zowel op de begane grond als de etage een zesruits schuifvenster aangebracht. De achtergevel heeft een paneeldeur met gedeeld bovenlicht, geflankeerd door zesruits schuifvensters (aan de linkerzijde met opgeklampte luiken). Rechts hiervan bevindt zich een klein schuifvenster, een deur met gedeeld bovenlicht en een klein venster. Op het achtererf staat een walnoot en een vrijstaand eenlaags schuurtje met handvorm bakstenen metselwerk, onder een zadeldak met kruispannen.

Voor het woonhuis staat een drietal leilinden met een maximale stamomvang van ca. 2 meter.

Waardering

Het woonhuis is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorisch belang als bijzondere uitdrukking van de sociaal-economische ontwikkeling, namelijk de stichting van middenstandswoningen in het bestaande historische weefsel; het is tevens van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van het dorpswoonhuis, waarbij de woning de negentiende-eeuwse fase in deze in Oirschot vanaf de zeventiende eeuw aanwijsbare ontwikkeling representeert. Het object is van architectuurhistorisch belang door de stijl en detaillering, waarbij een aan de stedelijke architectuur ontleende vormentaal aangepast wordt voor de representatie van het zelfbewustzijn van de dorpse elite. Het huis heeft ensemblewaarde als onderdeel van een karakteristieke reeks dorpshuizen in de oude kern van Oirschot. Het is van belang vanwege de architectonische gaafheid van het exterieur. Het is van belang vanwege de architectuurhistorische en typologische zeldzaamheid.