Omschrijving

Aan het einde van de Kasteellaan, op een schiereiland van de Dinkel, ligt het huis Singraven met de voorgevel op het noorden gericht. Het in oorspong 15de-eeuwse huis (1415) is tussen 1652 en 1653 herbouwd tot een blokvormig pand, waar in 1661 aan de westzijde een vierkante traptoren met hoofdingang is toegevoegd. Tussen 1830-1834 is het huis naar voren toe met een beuk uitgebreid en voorzien van een vijf traveeën brede voorgevel, die in 1868 aan de noordoostzijde met twee traveeën is vergroot (vermoedelijk naar ontwerp van architect L.H. Eberson). Tegen de zuidwestzijde is in 1908-1909 een onderkelderde aanbouw ten behoeve van dienstvertrekken gerealiseerd. Het huis is tussen 1921 en 1923 gerestaureerd waarbij het in de 19de eeuw verlaagde dak de oude hoogte herkreeg. Tenslotte is in 1923 door architect A. de Maaker de voorgevel opnieuw bekleed en vormgegeven in overeenstemming met de classicistische architectuur van de traptoren. De zuid- en oostgevel zijn gepleisterd. Tegen de zuidkant van de onderkelderde aanbouw is in 1957 door De Maaker nog een keuken en stookruimte toegevoegd.

Het op rechthoekige grondslag opgetrokken hoofdgebouw bestaat uit twee bouwlagen onder een met Oud-Hollandse pannen gedekt schilddak met aan de voorzijde natuurstenen hoekschoorstenen versierd met festoenen en bekroond door windvanen. De met Bentheimer zandsteen beklede, zeven traveeën brede voorgevel en de westzijgevel zijn geleed door pilasters van de kolossale orde. De voorgevel met geblokte middenrisaliet van drie traveeën, bekroond door een zandstenen fronton met een ovaal venster en festoenen, heeft op de begane grond drie dubbele deuren met roedenverdeling en rondbooglichten, waarboven een decoratie van festoenen en op de verdieping drie meerruits schuifvensters. Aan weerszijden van de risaliet twee vensterassen met meerruits vensters. In de zijgevel twee vensterassen eveneens met meerruits vensters.

Tegen de westgevel staat de op vierkante grondslag opgetrokken traptoren onder een met Oud-Hollandse pannen gedekt tentdak bekroond door een ijzeren pinakel. De met Bentheimer zandsteen beklede voorgevel is geleed door 4 kolossale pilasters van de Ionische orde die een kroonlijst dragen. In het midden de ingangspartij met paneeldeur gevat in een omlijsting van Ionische pilasters die een kroonlijst, waarop de inscriptie ANNO DOMINI en het jaartal 1661 in Romeinse cijfers, en een fronton dragen. Het gebroken fronton wordt bekroond door een cartouche met een later aangebracht wapenschild van Jan Adriaan Laan. De gevel is voorzien van smalle vensters met roedenverdeling.

De oostgevel is geheel blind uitgevoerd met twee hoekpilasters, een fries met metopen en triglyfen en een kroonlijst. De achtergevel heeft een verspringend verloop met vrij regelmatige vensterindeling van meerruits schuifvensters deels met persiennes. De op rechthoekige grondslag opgetrokken dienstenvleugel aan de zuidwestzijde bestaat uit drie bouwlagen onder een met Oud-Hollandse pannen gedekt schilddak met dakkapellen. In de westzijde van de dienstenvleugel bevinden zich drie vensterassen met meerruits vensters; links een toegangsdeur met bovenlicht en rechts een raampartij; ter zijde van de deur een luidklok. In de noordzijde een rondboogdeur (van latere datum) gevat in een natuurstenen omlijsting in blokmotief.

In het INTERIEUR is ondermeer van belang de ruimte-indeling die tussen 1830 en 1834 bij de vergroting van het huis tot stand is gekomen. De gehele aankleding van het interieur is tussen 1954 en 1958 gerestaureerd en gemoderniseerd; hierbij zijn de trappenhuizen, plafonds, betimmeringen grotendeels vernieuwd; de schouwen zijn afkomstig uit diverse Amsterdamse grachtenpanden. Bij de inrichting van de garderobe zijn oude onderdelen (lambrisering) hergebruikt; in de bibliotheek is nog een originele haarpartij met tegeltablau aanwezig; in de hal staan terracotta bloemvazen.

Waardering

Het HOOFDGEBOUW (Singraven) is van algemeen belang:

- vanwege de ouderdom;

- vanwege de bouwgeschiedenis;

- vanwege de architectonische vormgeving in 17de-eeuwse classicistische (traptoren) en 19de-eeuwse neoclassicistische (voorgevel) stijl;

- vanwege het materiaalgebruik, namelijk zandsteen;

- vanwege de markante ligging binnen de historische tuin- en parkaanleg;

- vanwege de functioneel-ruimtelijke relatie met de andere onderdelen van de buitenplaats.