Onderdeel 2

Omschrijving

PARKAANLEG op basis van een min of meer rechthoekige geometrische aanleg uit de 18de eeuw als opvolger van een 17de-eeuwse klinkeraanleg met waterlopen; het park, waarvan de hoofdopzet, de grootte en het kader sinds het midden van die eeuw nauwelijks veranderd zijn, is in het begin van de 19de eeuw in (zeer) geringe mate verlandschappelijkt: de drie ronde, in één lijn liggende bosvijvers ten noorden van de lange middenas zijn mogelijk in die tijd aan één geregen tot een slingervijver. Een grote variëteit aan loof- en naaldsoorten rondom de slingervijver is een belangrijk kenmerk van het landschappelijke karakter. Eveneens in het begin van de 19de eeuw zijn er slingerpaden in het bestaande bos gemaakt; ook de enkele solitairen, onder andere direct achter het linker bouwhuis, dateren mogelijk uit die tijd. De middenas, de rechthoekige visvijvers, de het gehele terrein omgevende sloot (deel van het gekanaliseerde bekensysteem), de plaats van moestuin en boomgaard en de hekken dateren alle nog uit het midden van de 18e eeuw of eerder.

Het westelijke terreingedeelte bestaat voornamelijk uit opgaand bos met ondergroei van onder andere veel hulst; hier en daar is een open plek, vooral nabij de slingervijver; er zijn drie belangrijke lanen, te weten de noordlaan, de middenas en de dwarslaan. De noordlaan loopt aan de zuidkant langs de brede grenssloot, die het terrein van de Prins Bernhardlaan scheidt. De noordlaan heeft geen verharding en is onregelmatig (i.e. in verschillende delen) beplant met oude en jonge eik, jonge Amerikaanse eik en enkele oude beuken. De middenas heeft geen verharding en eveneens een onregelmatige en (voor een deel) géén beplanting; langs het westelijk deel staan enkele rijen jonge beuk. De dwarslaan, ook onverhard, heeft ten zuiden van de middenas een onregelmatige beplanting met eik en ten noorden ervan géén laanbeplanting; direct ten oosten van dit laangedeelte ligt de grootste van de drie visvijvers; de beide andere liggen ter weerszijden van het kasteel, van de gracht gescheiden door smalle dijkjes, waarop een onregelmatige beplanting van diverse soorten loofhout. Ten noorden van de meest oostelijke vijver, langs de Prins Bernhardlaan, ligt de driehoekige molenvijver; de molen zelf ligt buiten het complex. Ten zuidwesten van het linker bouwhuis liggen de moestuin en de vroegere boomgaard, nu een weiland. Vanaf de Julianalaan loopt een korte oprijlaan naar het voorplein tussen de bouwhuizen; de laan wordt begeleid door loofhoutsingels i.p.v. laanbomen. De beplanting aan weerszijden van de oprijlaan en de aanleg van het voorplein tussen de bouwhuizen dateren van na 1951. De kademuren bij de toegangsbrug dateren van 1964.

Het oostelijk parkdeel bestaat uit weilanden; langs de westrand ervan loopt een smal voetpad (kersenlaantje), waarvan de zuidelijke helft beplant is met linden.

Waardering

De PARKAANLEG behorend tot de historische buitenplaats Cannenburch is van algemeen belang:

- wegens de ouderdom;

- wegens de nog vrijwel geheel intact zijnde 18de-eeuwse structuur;

- wegens de landschappelijk-visuele waarden.