St Dominicus, Tiel
Omschrijving
KERKGEBOUW met een zuidoostelijke ingangstoren waarlangs de zijbeuken van het basilikale kerkschip zijn doorgetrokken. In het koor bevindt zich een ten opzichte van het kerkschip dwarsgeplaatst torenlichaam, waartegen aan weerszijden lagere zijveugels aansluiten. Zo ontstaat in exterieur de indruk van een transept. Het koor wordt hierachter afgesloten door een driezijdige apsis. De apsis wordt afgedekt door een meerzijdig schilddak, de koortoren en de dwarsbeuken elk door zadeldaken dwars op de nokrichting van het zadeldak van het kerkschip. De zijbeuken worden afgedekt door lessenaarsdaken. De schilden van de daken zijn belegd met gesmoorde verbeterde Hollandse pannen, hebben een kort overstek en zwenken aan de uiteinden iets uit. De afwatering vindt plaats via mastgoten op daksporen. De gevels zijn opgetrokken in imitatie-handvormsteen van het formaat kloostermop, in kettingverband gemetseld. De gevels hebben een gemetselde plint die wordt afgesloten met een rollaag en een uitgemetselde sokkelzone afgesloten met een waterlijst. De gevels worden geleed door middel van steunberen, die door de gootlijsten heensteken en worden afgedekt met een ezelsrug. De kopse gevels van de verschillende bouwvolumes zijn als tuitgevels uitgevoerd, met uitgemetselde schouderstukken. In de gevels zijn spitsboogvensters toegepast, met in baksteen uitgevoerd gotisch traceerwerk. Ze zijn overwegend gevuld met ongekleurd glas-in-lood, voorzien van een in geel glas uitgevoerde rand. De in de gevels toegepaste deuren zijn robuuste, dubbele of enkele korfboogvormig afgesloten houten strokendeuren, met zware, metalen siergehengen. Rond deuren en vensters zijn de gevels met natuursteen afgewerkt.
De symmetrisch ingedeelde VOORGEVEL bestaat uit het torenlichaam met aan weerszijden de terugliggende geveldelen van de zijschepen, die elk zijn voorzien van twee spitsboogvensters met glas-in-lood. De vierkante toren bestaat uit vier geledingen gescheiden door gemetselde cordonlijsten en bezit op de hoeken dubbele steunberen. In de eerste geleding bevindt zich binnen een omlijsting van natuurstenen archivolten de hoofdingang, met dubbele deuren van het reeds beschreven type. De archivolten ontspringen uit een natuurstenen, naar binnen gericht basement en zijn aan de onderzijde met natuursteen in blokverband versierd. De ingangspartij wordt afgesloten met een boogfries en hierboven bevindt zich een hoog spitsboogvenster dat in de tweede geleding doorloopt. Het venster ligt diep in de gevel, wordt omlijst door gemetselde archivolten en is aan de onderzijde voorzien van een flinke afzaat. Boven het venster bevindt zich een spleetvenster in elke zijde van de toren. De iets inspringende derde geleding heeft in vier zijden gekoppelde blinde spitsboogvensters met hierin spleetvensters voor de lichttoetreding. De vierde geleding draagt het dak en bezit in elke zijde twee spitsboogvormige galmgaten met klankborden. Deze zone is afgezet met een blind boogfries. De toren wordt afgesloten met een vierzijdig tentdak bedekt en wordt bekroond door een flink kruis. Het tentdak is bedekt met een koperen roevendak.
De RECHTER ZIJGEVEL van de kerk is gelijksoortig aan de LINKER ZIJGEVEL en bezit in de zijbeuk boven de sokkelzone en in de lichtbeuk een serie vensters zoals beschreven. In de langs de toren doorgetrokken travee bevindt zich rechts (resp. links) een enkele deur met gemetselde treden en een omlijsting in baksteen en natuursteen en links een venster zoals beschreven. Het kerkschip telt vijf traveeën. In de derde, vierde en vijfde travee van de zijbeuk bevinden zich rechthoekige uitbouwen waarin zich de biechtstoelen bevinden. In de tuitgevels van de koortoren bevinden zich drie smalle en hoge spitsboogvormige vensters voorzien van glas-in-lood. De buiten het kerkschip uitstekende langszijden van dit torenlichaam zijn afgezet met een boogfries. In de tuitgevels van de lagere zijvleugels bevindt zich een hoog spitsboogvenster boven de sokkelzone en in de top van elke gevel een spleetvenster.
De KOORZIJDE bezit ter breedte van de koortoren een driezijdige apsis, die iets boven de zijkapellen uitsteekt. In de drie zijden bevinden zich spitsboogvensters met glas-in-lood. Ter weerszijden van de apsis bevinden zich de spitsboogvensters met glas-in-lood van respectievelijk de zusterkapel en de paterskapel. In het souterrain onder de apsis en het koor bevindt zich het voormalige Vincentiuslokaal, die in de gevel enkele rechtafgesloten, meerdelig vensters bevat met stolpramen. Ook bevinden zich hier, tussen pastorie (apart monumentnummer 520656) en kerk enkele tussenleden in dezelfde stijl, ten behoeve van kelderingang, kolenhok en de achteringang voor de zusters naar de kapel.
Het INTERIEUR van de kerk is afgezien van kleine wijzigingen m.b.t. het liturgisch centrum (altaar verlaagd en naar voren verplaatst) en de uitmonstering van de kapellen, nagenoeg in tact. Het kenmerkt zich door eenzelfde robuust materiaalgebruik als het exterieur en bestaat volledig uit zichtbare baksteen en Etlinger tufsteen.
De kerk heeft een donker ingangsportaal (narthex) dat via drie deuren toegang geeft tot het kerkschip. Eerst wordt een soort portiek betreden dat wordt gevormd door de pijlers van de orgelgalerij, die zich in de toren bevindt. De narthexruimte wordt net als de overige secundaire ruimten gevormd door koepelgewelven tussen spitsboogvormige gordelbogen.
In de zuidoostelijke hoek bevindt zich een rondgemetselde uitstulping waar zich de wenteltrap naar de toren bevind. De basilikale kerkruimte wordt gedeeld door een gedrongen spitsboogarcade op korte, vierkante pijlers. De zijbeuken zijn niet meer dan smalle doorgangen, per travee voorzien van een dwarsgeplaatst gewelf tussen spitse gordelbogen, zodat het vrije zicht op het altaar gewaarborgd is. Het brede middenschip wordt bepaald door een groot spitsboogvormig gebogen gewelf, gedragen door ribachtige gordelbogen die heel dicht op de vloer vanuit rechthoekige pijlers ontspringen. Boven de scheibogen van de arcade zijn in het gebogen gewelf nissen uitgepaard waarin zich de vensters bevinden van de lichtbeuk.
Het vierkante koor is van het schip gescheiden door een spitse gemetselde triomfoog, met in de muur ter weerszijden hiervan zijkapellen in de vorm van spitsboogvormige nissen met altaren. Het koor valt op door de heldere verlichting die vanuit vensters hoog in de toren komt. Hierachter bevindt zich de veel lagere en donkere apsis die wederom door een spitsboog van het koor wordt gescheiden. Het koor wordt geflankeerd door een paterskapel (rechts) met een aangrenzende sacristie en door een zusterkapel (links). Zowel de zuster- als paterkapel worden van het koor gescheiden door gemetselde bogen. De paterkapel werd oorspronkelijk door middel van eenzelfde bogenstelling, maar dan gevuld met glas-in-lood, gescheiden van de sacristie. Dit glas bevindt zich nu tussen zusterkapel en koor. De zusterkapel en de sacristie hebben ingangen in het verlengde van de smalle zijbeuken.
De orgelgalerij in de zuidoostelijke toren wordt omgeven door een hoge spitsboog. Binnen deze boog wordt de galerij gedragen door een arcade op ronde natuurstenen pijlers op rechthoekige basementen. De gemetselde balustrade van de galerij is spleetvormig opengewerkt. Ter weerszijden van het ingangsportiek bevinden zich de doopkapel en de gedachteniskapel, met altaren aan de korte zijde. In het ingangsportiek bevindt zich een wijwaterbak, uitgevoerd in natuursteen. De biechtstoelen die zich links en rechts bevinden zijn voorzien van dubbele deuren. De kerkruimte is ingericht met na-oorlogse plastieken (waaronder een kruisweg) en enkele beelden uit de jaren veertig. Het figuratieve glas-in-lood van Asperlagh is in de verschillende kapellen en in de apsis toegepast en bevat onder andere voorstellingen van St. Dominicus (voormalige paterkapel). In de toren hangen drie (niet beschermenswaardige) luidklokken van Petit en Fritsen uit Aarle-Rixtel.
Waardering
R.K. KERK gebouwd in 1940 naar ontwerp van J. VAN HALTEREN.
-Van architectuurhistorische waarde als gaaf en goed voorbeeld van een kerkgebouw in een bij de Delftse School aansluitende Traditionalistische stijl, die opvalt vanwege het robuuste materiaalgebruik, de eenvoudige, traditionele hoofdvorm waarbij verschillende voor de tijd kenmerkende elementen zijn toegepast zoals gevels met tuiten en schouderstukken. De kerk valt voorts op vanwege het fraaie interieur, waarbij de kerkruimte gevormd wordt door een dicht bij het vloerniveau aanzettend bakstenen gewelf. Deze ruimte garandeert het vrije zicht van de gemeente op het altaar dat vanuit de hoge koortoren verlicht en benadrukt wordt en sluit aan bij in het Interbellum gangbare liturgische opvattingen.
-Van stedenbouwkundige waarde als onderdeel van het Tielse stadscentrum, waar het vanwege toren en hoofdvorm een beeldbepalende rol speelt, voorts van belang vanwege de situering binnen het katholieke complex .
-Van cultuurhistorische waarde als hoofdonderdeel van het katholieke complex, waaraan een oude geschiedenis verbonden is. Een concentratie van gebouwen met een katholieke functie is kenmerkend binnen de sociaal-maatschappelijke geschiedenis van Nederland vanaf het einde van de negentiende eeuw.
Monumenten.nl maakt u wegwijs in monumentenland
Alles over monumenten onder één dak.
Een monument kopen, onderhouden of verduurzamen? Hier vindt u alle informatie, inspiratie en praktische tips.
Locatie
Inleiding
Complex van R.K. KERK en PASTORIE van de St.Dominicusparochie, gebouwd in de jaren 1939-1940 naar een Traditionalistisch ontwerp uit 1938 van de architect J.J. VAN HALTEREN uit `s-Hertogenbosch. Het nieuwe complex verving een in 1938 door brand verwoeste waterstaatskerk (1861) op dezelfde plaats. De nieuwe kerk werd ingewijd op 11 november 1940, de pastorie was reeds eerder dat jaar voltooid.
Kerk en pastorie maken deel uit van een historisch gegroeid katholiek complex in de noordwestelijke hoek van het Tielse stadscentrum, thans verder nog bestaande uit een zusterklooster met kapel, een voormalig ziekenhuis en een school. In een perk tussen de kerk en de pastorie staat een heilig hartbeeld, afkomstig van het voorplein van het ziekenhuis. De geschiedenis van het katholieke complex gaat terug tot de reformatie, toen zich hier een schuilkerk bevond.Voor 1580 werd dit gedeelte van de binnenstad gedomineerd door het complex van de St. Walburgkerk, een kapittelkerk van 9e-eeuwse oorsprong. De zielzorg van Rooms-Katholieken in Tiel is sinds de reformatie altijd in handen geweest van Dominicanen en tot 1997 is de kerk bediend door zes paters, die in de pastorie woonden.
Het figuratieve glas-in-lood van de kerk is van de hand van ALEX ASPERLAGH (1901-1984). De thema's van de vensters sluiten aan bij de orden van de zusters en de paters die aan de kerk verbonden waren. De inrichting met beelden en kruisweg is grotendeels na-oorlogs, evenals de orgels.
De kerk en pastorie bevinden zich in vrijwel ongewijzigde staat. Na het Tweede Vaticanum is in de kerk het liturgisch centrum versoberd en het altaar naar voren geplaatst. Sinds 1997 wordt de pastorie als parochiecentrum gebruikt.
Complexomschrijving
Kerk en pastorie zijn als één ontwerp gebouwd in een Traditionalistische en aan de Delftse School verwante stijl en liggen op een perceel op de hoek van de Binnenmolenweg en het Sint Walburgkerkpad. De andere katholieke gebouwen liggen ten westen en noordwesten van dit perceel. De pastorie vormt een L langs de hoek van het Sint Walburgkerkpad met een plein waaraan het zusterklooster en het ziekenhuis zijn gesitueerd zijn. De kerk ligt hier schuin achter, met het koor gericht naar het noordwesten. Gemetselde muurtjes lopen vanaf de gevels van kerk en pastorie, deels als ommuring van perken of als plantenbakken en zorgen voor een verbinding tussen de complexonderdelen en de omgeving.
De twee gebouwen vertonen veel overeenkomsten qua materiaalgebruik en detaillering, hoewel er sprake is van een afwijking in de afwerking van de tuitgevels. In de eenvoudige hoofdvorm sluit de kerk aan bij de gotiek en lijkt veel op middeleeuwse Betuwse kerken. Kenmerkend is in het interieur het ruimtevormend gewelf van het kerkschip en de `koortoren', een hoge toren die het koor verlicht en benadrukt alsmede de vormgeving van de orgelgalerij.
Complexwaardering
COMPLEX van KERK en PASTORIE gebouwd in 1939-1940 naar ontwerp van J.VAN HALTEREN
-Van architectuurhistorische waarde als gaaf en goed voorbeeld van een kerk en pastorie die naar één ontwerp gebouwd zijn in een Traditionalistische, aan de Delftse School verwante stijl. Het complex valt op vanwege de sobere, traditionele hoofdvormen van de gebouwen, het robuuste materiaalgebruik en de detaillering van de gevels met tuitgevels, kenmerkend voor deze stijl.
-Van stedenbouwkundige waarde als onderdeel van het historische stadscentrum van Tiel, waar het vanwege de hoofdvorm een dominerende rol speelt in het stadsbeeld.
-Van cultuurhistorische waarde vanwege de oude geschiedenis die verbonden is met dit katholieke complex in Tiel. Een concentratie van gebouwen met een katholieke functie is kenmerkend binnen de sociaal-maatschappelijke geschiedenis van Nederland vanaf het einde van de negentiende eeuw.
Eigenschappen
Functie | Hoofdcategorie | Subcategorie | Functietype | Is hoofdfunctie |
---|---|---|---|---|
Kerk | Religieuze gebouwen | Kerk en kerkonderdeel | oorspronkelijke functie | Ja |
Straat | Getal | Achtervoegsel | Postcode | Plaats | Locatie | Situatie | Is hoofdadres |
---|---|---|---|---|---|---|---|
St. Walburgkerkpad | 1 | – | 4001 MG | Tiel | – | – | Ja |
Hoofdcategorie | Subcategorie | Beschrijving | Notitie |
---|---|---|---|
Religieuze gebouwen | Kerk en kerkonderdeel | – | Basiliek |
Kadastraal perceel | Kadastrale sectie | Kadastraal object | Appartement | Kadastrale gemeente |
---|---|---|---|---|
– | E | 4396 | – | Tiel |
Start | Eind | Notitie | Beschrijving |
---|---|---|---|
1939 | 1940 | – | vervaardiging |