Julianastraat 1, Woudrichem (onderdeel 1)

Inleiding.

Centraal in het complex gelegen vrijstaand HERENHUIS, gebouwd in Eclectische stijl, en in 1898 in opdracht van de familie Den Dekker van Nieuwendijk naar Neer Andel verplaatst. Het is gebouwd op een terp met een breed bordes van groot formaat hardsteen en naar beneden verbredende dito trap van zeven treden tussen lage bakstenen muurtjes. Het ligt met de nokrichting parallel aan de weg. Aan beide zijden van het huis loopt op de met gras begroeide terp een grindpaadje. De serre en achtertuin hebben plaats moeten maken voor een buiten de bescherming vallende eenlaags aanbouw onder plat dak, waarvoor de achterdeuren zijn dichtgezet. De schuifdeuren tussen de kamer-en-suite zijn vervangen door een enkele deur. De linkerzijde van het pand is geschikt gemaakt voor modern kantoorgebruik. Het kreeg nieuwe ramen in de zijmuur en ten behoeve van een grotere wachtruimte is de linkermuur in de vestibule afgebroken.

Omschrijving.

Het gedeeltelijk onderkelderde pand beslaat een rechthoekige plattegrond en telt een bouwlaag en een zolderverdieping onder een met zinken losanges gedekt mansardedak met vier schoorstenen met spaarvelden. Centraal aan de voorzijde ligt een dakkapel met dubbele deur binnen een pilasteromlijsting met vleugels onder kroonlijst en gebogen fronton met ornament tussen voluten. Rode en witte rozetten in de zijvleugels en het fronton. Op de geprofileerde kroonlijst ligt een houten randversiering van antefixen met palmetten en hoekacroteria. Op de dakrand boven de zijgevels centraal geplaatst ornament met palmet.

De voorgevel is opgetrokken uit machinale rode baksteen boven een natuurstenen plint. De zijgevels zijn gepleisterd in blokmotief. De vijf traveeën brede symmetrische voorgevel is aan de zijkanten afgesloten met verdiepte hoekpilasters. Centraal ligt de eveneens met verdiepte pilasters begrensde risalerende ingang met één trede hoger en verdiept de dubbele paneeldeur met gietijzeren roosters met centraal bloemmotief. Een lamp in het bovenlicht van de deur. Aan weerszijden twee T-vensters met natuurstenen dorpels. De segmentbogen van ramen en deur hebben grijs en wit gepleisterde omlijstingen met geprofileerde sluitstukken. Onderlangs de kroonlijst loopt een gepleisterd fries met grijze geprofileerde gootconsoles waartussen afwisselend gietijzeren roosters en velden met floraal ornament liggen. De rozet als motief staat in het ornament centraal. We zien het in het rankenwerk boven de ingang (de vaas is verdwenen), verder in het ronde ornament in de pilasters, in de sluitstukken van de vensters en de dakkapel. In de dwarsgevels liggen tweeruitsvensters, op de zolderverdieping afgesloten met rechthoekig omgetrokken lijst op consoles en geprofileerde consoles onder de dorpels. Op de rechthoekige plattegrond ligt na de centrale toegangsdeur de aan één zijde doorgebroken vestibule met beglaasd kozijn en deur, beide met geslepen motieven. De met wit marmer belegde middengang heeft ter rechterzijde twee voormalige woonvertrekken en ter linkerzijde het gemoderniseerde kantoorgedeelte. Onder het trappenhuis met bordestrap en gietijzeren balusters ligt de ingang naar de kelder die is uitgevoerd met troggewelven en rode plavuizen. Op de zolderverdieping liggen rond een centrale vestibule de vertrekken, waarvan de beide kamers aan de voorgevel hoekschouwtjes hebben.

Van het interieur zijn vermeldenswaard: de vouwblinden aan de binnenzijde van de schuiframen, de stucplafonds in de voormalige woonvertrekken met rijke florale en vogelmotieven in midden- en hoekstukken, de stucdecoratie boven de marmeren schouwen, de paneeldeuren, het geslepen glaswerk in vestibuledeur en kozijn, de wit marmeren gang met het trappenhuis.

Waardering.

Het pand is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorische waarde als voorbeeld van een woonhuis voor de elite en de typologische ontwikkeling van het herenhuis. Het heeft architectuurhistorische waarde vanwege de esthetische kwaliteit van de detaillering alsmede de samenhang tussen de gaaf gebleven hoofdvorm en de nog aanwezige rijke interieurelementen uit de bouwtijd. Verder is ook het materiaalgebruik, in het bijzonder de zinken losanges, van belang. Het heeft ensemblewaarde als essentieel onderdeel van een groter geheel waarvan het koetshuis en de schuur deel uitmaken. Het is bovendien karakteristiek onderdeel van de bebouwing aan de Julianastraat. Het hoofdvolume is tot in details gaaf, het inwendige deels gaaf bewaard gebleven. Het heeft als gaaf woonhuis in deze vorm zeldzaamheidswaarde.