Inleiding

WOONHUIS, 1908, in een door de neo-renaissance beïnvloede traditionele bouwstijl. Gesitueerd in de westelijke gesloten wand van de Begijnenhofstraat, aan de binnenzijde van de Begijnenhofwal. Het pand heeft in 1995 een renovatie en een interne verbouwing ondergaan. Het woonhuis, oorspronkelijke voorzien van een uitgebouwde keuken dwars op de achtergevel, is aan de achterzijde uitgebouwd. Hierdoor is de oorspronkelijke binnenplaats tussen achtergevel en Begijnenhofwal geheel gedicht. Deze uitbouw is UITGESLOTEN van bescherming.

Omschrijving

Woonhuis op rechthoekige PLATTEGROND met souterrainverdieping, twee BOUWLAGEN en een MANSARDEVERDIEPING onder een AFGEPLAT DAK. De voorgevel heeft een rode bakstenen optrek met rode geglazuurde lijsten, een rood geglazuurde plint en groen geglazuurde speklagen. Metselwerk in kruisverband. Stucwerk in aanzet- en sluitstenen.

Het mansardedak heeft rode muldenpannen, waaronder bakgoten op decoratieve houten klossen, waartussen siermetselwerk in blokverband. Een dakkapel met lessenaarsdak en verticaal ingedeeld rechthoekig houten venterkozijn op het dakschild.

De VOORGEVEL heeft een asymmetrische opbouw in twee traveëen. De gevel heeft een lage rood geglazuurde plint, waarin drie segmentvormige souterrainvensters met smeedijzeren roosters. De houten kozijnen hebben diverse geledingsvormen, rode profielstenen in de -venster en deurlijsten en hardstenen dorpels. Het linker travee heeft twee boven elkaar geplaatste kozijnen, waarvan de onderste segmentboogvormig en de bovenste rondboogvormig is. Het kozijn in de eerste laag heeft een ongelijkmatige verticale driedeling, de drie bovenlichten hebben geel glas. Het kleine bovenlicht in het midden heeft bovendien een vierruits roedeverdeling. Het kozijn in de tweede bouwlaag is tweevoudig verticaal ingedeeld, heeft kleine roedeverdeling en geel glas in het bovenlicht.

Het rechter travee is rilaserend en bevat de entreedeur met bovenlicht. Hierboven twee rondboogvormige T-kozijnen met geel glas in de bovenlichten met roedeverdeling, waarvan het bovenste is geplaatst in een nogmaals rilaserend en uitkragend trapgeveltje met pilasters, bouwjaaraanduiding 1908 en een centrale pinakel. De segmentvormige entreedeur heeft twee panelen, smeedwerkroosters en inzwenkende hoeken. De deurlijst heeft een rode bakstenen strek met aanzet- en sluitstukken in hardsteen. Hardstenen traptreden. Boven de entree is een rondboogvormig bovenlicht met geel glas in een Y-vormige tracering. De kozijnen hebben hardstenen onderdorpels. De ACHTERGEVEL bestaat uit twee traveeën. Het rechtertravee heeft een dubbele openslaande deuren met bovenlicht en rollaag, die toegang geven tot het platte dak van de uitbouw op de begane grond. Daarboven een verticaal ingedeeld, asymmetrisch venster onder een ijzeren latei. Deze travee reikt tot aan het platte dak. De twee kozijnen met verticaal ingedeelde ramen in het linker travee zijn geplaatst halverwege de bouwlagen. Dit travee heeft een dakschild met muldenpannen.

De vrijgebleven zijgeveldelen zijn blind en opgetrokken in grauwbruine baksteen. Geprofileerde schoorsteenaanzet. De indeling van het INTERIEUR, waarin appartementen met verlaagde plafonds, is ten dele gewijzigd. De monumentale kwaliteiten van het interieur blijven beperkt tot de gang, waarin stuclijsten en -rozetten, een boogvormige gangaanzet op geornamenteerde consoles, een marmervloer en het trappenhuis.

Waardering

De architectuurhistorische waarden van het pand Begijnenhofstraat 6 worden bepaald door de bouwstijl, de esthetische kwaliteiten, het materiaalgebruik, de ornamentiek en een aantal waardevolle interieuronderdelen. Op basis van deze hoedanigheden vertegenwoordigt het algemeen belang. Het pand is gesitueerd binnen het beschermde stadsgezicht Sittard, is vanwege de situering in de historische binnenstad verbonden met de ontwikkeling van Sittard en is van betekenis voor het aanzien van de stad. Het pand heeft een redelijk gaaf exterieur en is van belang in relatie tot de structurele en visuele gaafheid van de stedelijke omgeving. Bovendien beschikt het pand in regionaal opzicht over een redelijke architectuurhistorische zeldzaamheid.