Inleiding

SLUISBRUG over het Zuiderafwateringskanaal, ca. 1900, bij de aanleg hiervan (1887-1900) opgetrokken in ambachtelijk-traditionele vormen. Hierin verwerkt zijn tevens een duiker voor de onderdoorgeleiding van de Hoge Vaart en twee vergaarbekkkens en uitwateringsopeningen met schotdeuren. Bij de sluisbrug horen tevens een bijzonder ijzeren hekwerk en twee ijzeren draaiwielen om via stangen de schotdeuren handmatig te bedienen.

Omschrijving

De sluisbrug is gelegen op de kruising van het Zuiderafwateringskanaal met de straat Hogevaart en de daaraan parallel lopende, bij de aanleg van het Zuiderafwateringskanaal, versmalde voormalige turfvaart de Hoge Vaart. De Hoge Vaart is via een duiker onder het kanaal geleid. Het bruggedeelte bestaat uit een later aangebrachte betonnen afdekplaat met een geasfalteerd wegdek. De sluisbrug is opgebouwd met machinale baksteen, gemetseld in kruisverband en verstevigd met hardstenen afdekplaten en waterkozijnen met slagstijlen en bovenaanslag.

Het waterkozijn aan de noordzijde is dichtgezet, dat van de zuidzijde met een houten schotdeur functioneert nog. Achter elk van deze waterkozijnen is een met planken overdekt vergaarbekken aangebracht. Het houten schot kan bediend worden door een ijzeren stang met draaiwiel.

Beide bedieningsmechanismen zijn nog intact. Op de sluisbrug staat aan beide zijden een groot ijzeren hekwerk van circa 1 meter hoogte dat bestaat uit gewalste ijzeren staven die geklonken en met bouten vastgezet zijn. In het hekwerk is een X-vormig windverband aangebracht. Op elke hoek van de sluisbrug heeft het hekwerk een kwartronde insnoering.

Waardering

De sluisbrug is van algemeen belang. De sluisbrug heeft cultuurhistorische waarden als zijnde een bijzondere uitdrukking van de geografische en landschappelijke ontwikkeling van de Hoge Vaart met het daaromheen gelegen gebied in relatie met de kanalisatie van de Bergse Maas en de daarmee verband houdende aanleg van het Zuiderafwateringskanaal.

De sluisbrug is als bijzondere uitdrukking van een technische en typologische ontwikkeling van architectuurhistorisch belang. De sluisbrug heeft ensemblewaarde als essentieel onderdeel van het vaarten- en kanalenstelsel dat diende voor de afwatering van de Bergse Maas en de laaggelegen polders via onder meer de Hoge Vaart en het Zuiderafwateringskanaal.