Inleiding

Kleine KAPEL in neo-gotische stijl op het kerkhof ten oosten van de St. Lambertuskerk in de kern van Nederweert. De kapel is vrij gesitueerd tussen de graven aan één van de oost-west lopende verbindingspaden, met de voorgevel naar het koor van de kerk gericht. De kapel is gebouwd onder het pastoorschap van pastoor Kerbosch in 1901 en valt op door het rijke materiaalgebruik met onder meer glazuursteen en hardsteen en door de fraaie uitmonstering van het interieur. Het kerkhof komt verder, behoudens twee reeds van rijkswege beschermde 16e en 17e-eeuwse grafkruizen, niet voor bescherming in aanmerking.

Omschrijving

Kleine vrijstaande KAPEL op rechthoekige plattegrond onder zadeldak verzonken tussen twee puntgevels. De kapel bestaat uit een aan de voorzijde geopende bidruimte en een achter de altaarwand verborgen bergruimte. De dakschilden zijn belegd met leien met afgeknipte hoeken in Maasdekking, de afwatering vindt plaats via bakgoten met geornamenteerde gootbeugels. De gevels zijn opgetrokken in bruinrode baksteen gemetseld in kruisverband, met toepassing van groen geglazuurde profielsteen rond gevelopeningen. Natuursteen is gebruikt voor afdekkingen, onderdorpels en ornamenten. De gevels hebben een uitspringende, gekorniste plint afgesloten met groen geglazuurde profielsteen. Onder de goot van beide zijgevels loopt een deels in profielsteen uitgevoerde tandlijst.

In de VOORGEVEL een spitsboogvormige entree afgezet met groen geglazuurde profielsteen. Aan de binnenzijde van de spitsboog een natuurstenen driepasboog met gestileerde bloemmotieven in de snijpunten. De boog rust aan weerszijden op zuiltjes die uitgevoerd zijn in imitatie-marmer en voorzien van basementen die rusten op de plint en van gepolychromeerde florale kapitelen. De afsluitende puntgevel wordt geflankeerd door natuurstenen pinakels. Centraal in de puntgevel een cirkelvormig kasement gevuld met een natuurstenen vierpasmotief. De schuine gevelzijden zijn afgedekt met natuursteen en evenals de pinakels bezet met hogels. In de top een kruisbloem. De RECHTER ZIJGEVEL telt evenals de LINKER ZIJGEVEL twee door steunberen gescheiden traveeën. De westelijke traveeën zijn voorzien van twee blinde spitsboognissen. De oostelijke travee van de rechter zijgevel heeft een brede segmentboogvormig afgesloten blindnis, in de linker zijgevel bevindt zich hier een luik dat toegang verschaft tot de bergruimte achter de altaarwand. Dit rondboogvormig afgesloten, donkerrood geschilderde opgeklampte houten luik heeft siergehengen. De ACHTERGEVEL heeft de vorm van een tuitgevel met schouderstukken en wordt geflankeerd door steunberen. Het gevelvlak wordt geleed door drie klimmende lancetbogen met in de top van de middelste boog een kruisvormige ventilatieopening. Het rijk uitgevoerde INTERIEUR van de kapel heeft geprofileerde hoeklisenen met kapitelen voorzien van gepolychromeerde bloemornamenten, die een kruisribgewelf dragen met een natuurstenen sluitsteen in de top. De lisenen, ribben en muraalbogen zijn in roodbruine steen uitgevoerd, terwijl de gewelfvlakken zijn opgevuld in gele steen. De wanden hebben een lage spatrand waarboven een betegelde lambrisering. Hierin zijn in rechthoekige velden de familienamen van schenkers van gelden voor de bouw van de kapel verwerkt. Elk veld bestaat uit twee vierkante patroontegeltjes. De namen zijn aangebracht in een door de Neo-Gotiek geïnspireerd lettertype met een gele florale omkadering op een groene achtergrond. Tegen de achterwand bevindt zich tussen twee volledig florale tegeltableaus een teksttableau met opschrift "Rust zacht, dooden, dierb're vrinden/In de schaduw van het kruis/Eens zullen wij u wedervinden/In ons aller vaderhuis". Hierboven een altaarplank op een fries versierd met rozetten. Op de plank twee gipsen Heiligenbeelden.

Waardering

De KAPEL op het kerkhof van de St. Lambertuskerk bezit algemeen belang, heeft cultuurhistorische en typologische waarde als bijzondere uitdrukking van een culturele en geestelijke ontwikkeling, als goed en gaaf bewaard voorbeeld van een rouwkapel op een kerkhof. In tekstableaus wordt verwezen naar de funeraire bestemming van de kapel. De kapel heeft architectuurhistorische en kunsthistorische waarde vanwege het rijke materiaalgebruik, de fraaie neo-gotische ornamentiek en in het bijzonder vanwege de patroontegels in het interieur die van belang zijn als goede voorbeelden van kunstnijverheid uit het einde van de negentiende eeuw. De kapel bezit ensemblewaarden als functioneel onderdeel van het kerkhof waar het object vanwege grootte en verschijningsvorm een beeldbepalende rol speelt.