Waarom huizen bouwen als je samen in een monument kunt wonen?
‘Een mooie boerderij. Simpel, maar klassiek. Zelfs toen ‘ie nog volledig vervallen was.’ Zo beschrijft Lot Sternheim haar Antoniushoeve (1889) in het Noord-Hollandse Duivendrecht. Achter de sierankers en het siermetselwerk woont Sternheim nu met haar vriend Jamie Bedford en hun kinderen. In de bijbehorende koeienstal hebben ze dertien onzelfstandige woonunits voor huisgenoten. Jonge mannen en vrouwen die net als zij het nut niet zien van grote woningen waarin slechts één persoon woont.
De boerderij was nog net niet zó vervallen dat we die niet meer tot leven konden brengen
De Antoniushoeve is een zogenaamde T-boerderij, met het woonhuis dwars voor de schuur. ‘De oude daklijsten zijn heel sierlijk zonder tierelantijntjes. De kozijnen zijn stevig maar charmant. En’, zegt Sternheim, ‘de boerderij was nog net niet zó vervallen dat we die niet meer tot leven konden brengen.’ Bovendien bood de koeienschuur genoeg ruimte om flink wat huisgenoten op te nemen. Alles bij elkaar was het ideaal om een groepswoning te realiseren, de droom van het koppel.
Sociaal en duurzaam
Geboerd wordt er op de boerderij dus niet meer, maar op het terrein wordt nu wel voedsel verbouwd. De moestuin dient om de 18 monden te voeden met voedsel van eigen bodem. Biologisch en zonder ‘voedselkilometers’.
Dat past bij het sociale en duurzame concept waarvoor Sternheim en Bedford zich hard hebben gemaakt. In 2015 kregen ze de sleutel en in bijna 2 jaar tijd maakten ze van een vervallen boerderij een groepswoning. Waarom grote appartementen en huizen bouwen als je met meerdere huishoudens op één plek kunt leven? Het gezin, ouders en 3 kinderen, deelt zijn thuis met 13 eenpersoonshuishoudens die net zo sociaal willen leven.
Bruisend
Dat het er nu bruist, stemt de nabestaanden van de inmiddels overleden boer die er tot 2011 woonde tevreden. ‘Zijn nicht barstte in tranen uit. ‘Wat gaaf dat het zo mooi is geworden’, zei ze. Het was op dat moment ook precies zoals wij het hadden bedacht: twee huisgenoten waren een spel aan het spelen en een ander stond te koken. Zo gaaf dat het van een in elkaar stortende stal zo’n warm huis is geworden’, zegt Sternheim.
Betrek je buren erbij
Liefdevol
Het concept blijkt goed getimed, bevestigt de eigenaresse. ‘Er is woningnood. Als we nieuwe huisgenoten zoeken en we zetten een bericht op Facebook, ontvangen we zo 33 berichten op een dag. We kiezen alleen mensen die oprecht in de boerderij willen wonen en ook echt samen willen wonen. Het is voor ons belangrijk dat iemand net zo liefdevol naar de boerderij kijkt als wij.’
Tips van Lot Sternheim:
- ‘Voer je concept door tot in de details. Wij hebben bijvoorbeeld ook gezamenlijke tuin. En ieders bezoek is altijd welkom. De Antoniushoeve is het thuis van ons allemaal.’
- ‘Heb tijd en geduld. Zo’n vervallen boerderij omtoveren tot een woonhuis is jaren werk.’
‘Betrek je buren erbij. Laatst kwam iemand zeggen dat het zo fijn was dat wij van begin af aan onze plannen deelden en dat het nu precies is geworden wat ze ervan hadden verwacht.’
