Inleiding

Aan de noordzijde van de Langeweg gelegen BOERDERIJ van het type zijbaander, thans omgebouwd tot woonhuis.

De boerderij ligt midden op een driehoekige kavel grond tussen de Langeweg en het Achterom, met de noklijn evenwijdig aan de Langeweg.

De boerderij dateert in oorsprong uit de 18de eeuw, maar heeft een voorgevel uit circa 1900. Ook andere details van de boerderij dateren van rond 1900.

De kavel grond waarop de boerderij zich bevindt wordt omgeven door karakteristieke hulst- en meidoornhagen. In de voortuin van de boerderij staan pal voor de voorgevel drie leilinden.

De boerderij ligt in het beschermd dorpsgezicht van Blaricum.

N.B. De twee schuren welke zich ook op het terrein bevinden, één ten zuidoosten van de boerderij pal aan de weg en één ten noordoosten van de boerderij, vallen buiten de bescherming.

Omschrijving

Op rechthoekig grondplan gebouwde boerderij, type zijbaander, van één bouwlaag hoogte. De boerderij wordt door een rieten zadeldak gedekt, waarvan de noklijn parallel aan de weg loopt. Op de nok van het dak bevinden zich pannen nokvorsten.

De boerderij is opgetrokken in rode baksteen op een zwart gepleisterde plint.

De voorgevel (W) is de pronkgevel en is in opzet symmetrisch. De voorgevel wordt ter weerzijden afgesloten door een wit gepleisterde pilaster. De geveltop heeft bovenlangs een muizetand-motief in het baksteenwerk. In de top wordt de voorgevel afgesloten door een kleine schoorsteen met geel bakstenen siermotief. In het midden van de voorgevel bevindt zich de oorspronkelijke dooddeur met bovenlicht waarin zich een gietijzeren levensboom bevindt. De oorspronkelijk deur is echter vervangen door een nieuw glazen exemplaar. Links en rechts van deze deur bevindt zich een houten zesruits schuifvenster. Links wordt de voorgevel beeïndigd door een houten vierkant vierruits venster en rechts door een houten zesruits schuifvenster, echter kleiner van stuk dan de twee zesruits schuifvensters in het midden van de gevel. Alle vensters op de begane grond van de voorgevel bezitten ter weerszijden houten luiken. In de geveltop van de voorgevel bevindt zich een smal houten schuifvenster met roedenverdeling. Bij de onderste ruit van het smalle schuifvenster is één houten luik aangebracht. De deur en ramen worden alle bovenlangs afgesloten door een gebogen strek gevuld met gele en rode baksteen.

De rechterzijgevel (Z) wordt in het midden doorbroken door een iets terugspringende ingangspartij bestaande uit een dubbele houten schuurdeur met links daarvan een houten voordeur met bovenlicht met roedenverdeling. Deze ingangspartij wordt bovenlangs afgesloten door een houten gootlijst welke wordt ondersteund door houten schragen. Links van de ingangspartij bevinden zich twee zesruits houten schuifvensters met ter weerszijden daarvan luiken. Het gevelgedeelte rechts van de ingangspartij is wit gepleisterd en bevat drie vaste zesruits houten vensters met een luik. Daar de rieten kap bij dit gevelgedeelte vrij laag doorloopt, bevinden de vensters zich hier laag in de gevel, net boven de grond.

De linkerzijgevel (N) heeft van links naar rechts: vijf tot aan de grond doorlopende houten vensters met roedenverdeling en een luik, een ijzeren koestalvenster, een houten deur met in vieren gedeelde ruit, tweemaal een houten dubbel kozijn met roedenverdeling en luiken, een enkel vierruits houten kozijn en tot slot een dubbel houten kozijn met roedenverdeling en luiken. Het rieten dak loopt aan deze gevelzijde tot vrij laag door. Ter hoogte van de deur is het dak iets gewelfd en wordt het ondersteund door twee houten siergesneden schragen.

De achtergevel (O) van de boerderij bevat twee vernieuwde houten vensters op de begane grond met luiken en een ijzeren koestalvenster ter rechterzijde. In de geveltop bevinden zich een vierruits vast houten venster met houten luik en een ijzeren koestalvenster als decoratie in de top. De achtergevel is bovenlangs versierd met een muizetand-patroon in het metselwerk.

In alle gevelzijden bevinden zich gietijzeren muurankers.

Waardering

De boerderij is van algemeen belang uit cultuurhistorisch en architectuurhistorisch oogpunt als zijnde een gaaf bewaarde zijbaander uit de 18de en laat 19de eeuw welke karakteristiek en typerend is voor de Gooise landelijke bouwkunst. Tevens heeft het object een ensemblewaarde door zijn prominente ligging binnen het beschermd dorpsgezicht van Blaricum.